بررسي تطبيقي آثار شيگئوفودا و مرتضي مميز با تاكيد بر عنصر تصويري دست

امروزه ثابت شده كه هنر گرافيك در شكل دادن به ضروريات اجتماعي و فرهنگي هر سرزميني نقش به سزايي داشته است. در ايران شيوه تفكر و جهان بيني امروز هنر گرافيك را مديون مرتضي مميز پدر گرافيك ايران هستيم. بسياري او را برجسته ترين چهره ي گرافيك ايران مي دانند. او به عنوان استاد دانشگاه و تاثيرگذاري مدام بر روندِ گرافيكِ ايران حضوري موثر بر هنر ما داشته است. در پي شناخت مميز با هنرمند گرافيست (ژاپني) به نام شي گئوفوكودا آشنا خواهيم شد. حضور همزمان آنها در يك دوران هنري، آشنايي آنها با يكديگر و اهميت آنان به فضاي سياسي، اجتماعي و فرهنگي باعث پديدار گشتن آثاري با نقاط مشترك شده است. هدف از نگارش اين مقاله بررسي عناصر تصويري از لحاظ فرم و محتوا در آثار دو هنرمند و پيدا كردن زمينه-هاي مشترك در آثارشان خواهد بود. سعي بر آن است با استفاده از روش تطبيقي-تحليلي و بهره مندي از منابع كتابخانه اي ابتدا به معرفي و شناخت دو هنرمند و گرايش فكري و هنري آنها پرداخته شود و در ادامه عناصر تجسمي در آثارشان بررسي و تطبيق داده شود. در آثار مورد بررسي دريافتيم عنصر تصويري دست به عنوان ابزار فكر و ايده در پلان اول به كار گرفته شده است. نتيجه حاصل از كار ما را با اين مسئله آشنا كرد كه هر دو هنرمند براي برقراري ارتباط با مخاطب ترجيح مي دهند از فرم تصويري دست انسان با توجه به ديد و علايق شخصي استفاده كنند.