بررسي و تحليل جايگاه عكس در طراحي پوستر با تاكيد بر پوسترهاي اسماءالحسني

طراحان گرافيك براي انتقال معنا از دو نوع نشانه همواره بهره برده اند. نشانه هاي تصويري و نشانه هاي نوشتاري. در اين ميان با عملكرد مطلوب عكاسي در خلق تصاوير و روش هاي كاربرد خلاقانه عكس موسوم به فتوگرافيسم و فتومونتاژ، كاربرد نشانه هاي تصويري در خلق تصاوير گرافيكي رايج تر شد. در ايران پوسترهاي اسماء الحسني از جايگاه معنوي ويژه اي برخوردار است. در اين پژوهش سعي بر آنست كاربرد عكس در خوانش پيام اين پوسترها مورد تحليل قرار گيرد. در اين تحقيق كه به روش توصيفي _ تحليلي انجام شده است و جمع آوري اطلاعات آن به شيوه هاي كتابخانه اي است. هدف بررسي و تعيين نقش و كاربرد عكس در خوانش پيام ، ميزان تاثير پذيري و كاركرد متقابل عكس و عكاسي در گرافيك معاصر ايران است كه به همين منظور جامعه آماري پژوهش پوستر هاي نمايشگاه اسماء الحسني در 10 سال اخير ( 88_96) كه در طراحي آن ها از عكس استفاده شده است ، مورد بررسي قرار ميگيرد . بر اساس نتايج تحقيق، كاربرد عكس در انتقال پيام پوسترها اهميت بسياري دارد. شيوه هاي بياني مستقيم يك تصويردر پوسترها با كاربرد نشانه هاي تصويري از طريق عكاسي و يا شيوه هاي بياني غير مستقيم از طريق كاربرد استعاري و مجازي تصاوير عكاسي شده در خلق پوستر تاثيرگذارند.گاهي عكس ها به شكل مستند و گاهي به شكل تغيير يافته در خلق پوسترها به كار مي روند. بنابراين در ارائه پيام پوسترهاي اسماء الحسني انواع كاربرد عكس در خلق نشانه هاي تصويري جايگاه ويژه و تاثيرگذاري دارد.