درآمدي بر شكل گيري نمايشنامه نويسي در ايران و بررسي چگونگي ارائه تصوير زن در پيشگامان اوليه آن تا شروع جنبش مشروطه

در مقاله پيش رو ضمن بررسي روند شكل گيري ادبيات نمايشي و نمايشنامه نويسي در ايران، چگونگي ارائه تصوير زنان در نمايشنامه هاي اوليه اي كه در ايران نوشته شده است، تحليل شده است. نهاياتا به اين سوال پاسخ داده شد كه نمايشنامه نويسان پيشگام و شناخته شده(تاكنون)چه تصويري از زنان در آثار خود ارائه كرده اند. روش گردآوري اطلاعات، اسنادي و كتابخانه اي بوده و روش تحقيق نيز تحليلي و توصيفي است. جامعه آماري شامل بررسي كليه آثار آخوندزاده و ميرزا آقا تبريزي كه در مجموع دوازده اثر است، مي باشد. نتايج نشان مي دهد پيشگامان اوليه هنر ادبيات نمايشي در ايران متاثر از فضاي روشنفكري ايجاد شده در اواخر دوران قاجار، در آثار خود از طريق خلق و مقايسه زنان سنت گرا و زنان مترقي و سنت شكن، به انتقاد از وضع موجود و جايگاه اجتماعي و حقوقي زنان پرداخته اند.