تحليلي بر ويژگي هاي تكنيكي و ساختاري تيتراژ فيلم هاي سينماي ايران(با نگاهي به فيلم هاي نيمه اول دهه 90 شمسي)

تيتراژ فيلم همانند مقدمه ، اولين مجموعه نشانه هاي آگاهي بخش به مخاطب را در بر مي گيرد. درتحقيق پيش رو به بررسي و پژوهش پيرامون تيتراژ فيلم به عنوان يك شناسنامه پرداخته شده است. در اين راستا، ويژگيهاي تكنيكي و ساختاري تيتراژ فيلم هاي سينماي ايران با نگاهي به فيلم هاي نيمه اول دهه ي 90 شمسي با رويكردي تحليل گرايانه بررسي مي شود. پرسش اصلي تحقيق حاضر اين است كه ويژگي هاي بصري تيتراژهاي فيلم در سينماي دهه 90 ايران چيست و اين ويژگي ها چگونه در ايجاد ارتباط مخاطب با محتواي فيلم تاثير گذارند. از آنجا كه گرافيك نقش تعيين كننده اي در خلق يك تيتراژ موفق دارد، در بررسي آثار ، به اصول زيبايي شناختي، تكنيكي و ساختاري تيتراژ از دريچه ي گرافيك پرداخته مي شود. نمونه هاي موردي به لحاظ بصري و هماهنگي فرم و محتوا از آثار شاخص و موفق در اين زمينه به شمار مي آيند.روش تحقيق توصيفي تحليلي است ، روش گردآوري مطالب كتابخانه اي ، از طريق فيش برداري و تصويرخواني است. تجزيه تحليل داده ها كيفي است. نتايج تحقيق ، نمايانگر جايگاه معتبر عنـوان بنـدي در فيلم و درك روش هاي خلاقانه بصري در عنوان بندي به عنوان مقدمه با توجه به فرم، محتوا و ژانر فيلم است كه مي تواند مخاطب را ضمن آماده سازي براي ورود به فيلم، به آگاه سازي و حتي برخـورد كنشـگرانه ( كه ميتواند جنبه كشف و شهود داشته باشد،)رهنمون سازد.