تاثير مكتب هنري سوررئاليسم بر آثار نقاشي هنرمندان ايراني (مطالعه موردي : دهه هاي1330 تا 1350 هجري شمسي)

مكتب سوررئاليسم (فراواقع گرايي) از جنبش هاي هنري مدرن است. كه وسعت بسياري در ادبيات و هنرهاي تجسمي در دوران معاصر داشته است. و تاثيرات بسياري در كشورهاي غرب و شرق گذاشت. شروع خود را از كشور فرانسه آغاز مي كند و در اكثر مناطق چه در غرب و چه در شرق بال و پر مي گيرد. از جمله اين كشورها، سرزمين ايران است كه در دوران معاصر، هنرمندان زيادي در اين مكتب از خود به جاي گذارد. در دهه هاي 1320 تا 1350 هجري شمسي، هنرمندان ايران تاثيرات زيادي از هنر مدرن غرب پذيرفتند. يكي از اين تاثير پذيري ها، بازتاب مكتب هنري سوررئاليسم در هنرمندان ايران بوده است، كه در امتداد يك فرهنگ بومي صورت پذيرفته است، و در آن شيوه ظاهري و مفهومي را به خوبي مي توان مشاهده كرد. هدف نگارنده در اين مقاله- كه به روش توصيفي و تحليلي انجام گرديد- تحليل و بررسي آثار نقاشي سوررئال ايراني در دهه هاي 1330 تا 1350 هجري شمسي است. كه هم از تغيير و تحولات اين آثار سخن مي گويد و هم از ميزان تاثيرپذيري آن. با توجه به اينكه سوررئاليسم غرب توانسته بود در آن دهه ها بر هنرمندان ايران تاثير بسياري بگذارد و عنوان خود را در همه نقاط تاثيرپذيرفته متداول كند، همين تاثير پذيري خود توانسته بود به يك مكتب مستقل با هويتي ايراني تبديل شود و يك سوررئاليسم نو با فرهنگ و خلاقيت ايراني پديد آورد. نگاهي به تاريخ ورود مكتب سوررئاليسم در ايران و معرفي هنرمندان برگزيده علي اكبر صادقي و ايران درودي ارائه چند از آثار آن ها و تطبيق و شيوه ترسيم آثار هنرمندان سوررئاليست ايران و غرب، چه از نظر تكنيكي وچه از نظر محتوايي در اين مقاله مورد بررسي و تحليل قرار گرفته است.