تجلي انديشه شرق ( بوديسم )در تاتر بي چيز گروتفسكي

ازنظربودا زندگي ،تولد،مرگ چيزي جزرنج نيست. وتنها راه رهايي از اين رنج نخواستن ونفي خواسته هاي نفساني است .انسان مي بايست براي رهايي از رنج ها دست از اين جهان و خواسته ها بردارد .ازاين رو اساس تفكر بودا به مراقبه ونخواستن يا به كونه اي شيوه تفكراستقرايي است.تفكري كه بر پايه واساس آن را ميتوان در رويكرد كارگرداني تئاتر مدرن به فلسفه شرق(باربا، بروك، آرتو، گروتفسكي ....) جستجو نمود . بي شك يكي از مهمترين اين كارگردانان گروتفسكي مي باشد . گروتفسكي در تئاتر خود ( بي چيز) پي كنكاش براي چگونگي اجراهاي نمايش به روش معمول نيست بلكه به دنبال ارتباط ناب انسان با خودش و ديگري است . او اساس كار رامواجعه انسان باخودش وبه تعبيرشناخت وتلاش جهت رسيدن به ذات و هستي آدمي ميداند او در كتاب خود دو شيوه اساسي جهت كنكاش انسان رادر تئاتر بر ميشمارد ، از نگاه گروتفسكي دو گونه بازيگري در تئاتر وجود دارد 1.تكنيك استنتاجي 2 .تكنيك استقرايي : حذف و رد هرگونه ميل به ديده شدن .گروتفسكي تكنيك استقرايي را مي پسندد.واساس آن را حذف و رد هرگونه ميل به ديده شدن و حذف زواهد و حواشي بر مي شمارد . از اين رو به نظر ميرسد مابين شيوه استقرايي طرح شده از تفكر بودا وروش استقرايي گروتفسكي رابطه معنا داري موجود است ، رابطه اي كه متاسفانه در حوزه جغرافياي دانشگاهي تئاتر كشور كمتر مورد مراقبه قرار گرفته است . لذا آنچه محقق را ملزم به تحقيق نموده است به عبارتي تبين چگونگي اين ارتباط معنادار مي باشد ، از اين رو مسئله اساسي پژوهش حاضر بررسي چگونگي رابطه معنادار وتاثير گذار تفكر بودا برجريان كارگرداني تئاتر گروتفسكي است. نوع تحقيق : نظري وتوصيفي تحليلي