واكاوي كاربردي تعويذ در جواهرات دوره قاجار

زيورآلات، علاوه بر جنبه هاي زينتي، بستري براي كاربردهاي آييني و اعتقادي مي باشد. در دوره قاجار، تعاويذ كاربرد و اهميت بسيار داشته و استفاده از آنها مورد تاييد عامه مردم بوده است. چنانكه اين عناصر، گاه در جايگاه يك تابو و گاهي نيز همچون شيئي شگون مند و توتم گونه تصور شده اند. مهمترين كاركرد تعويذ از گذشته تا كنون نقش حفاظتي آن است و زيورآلات بستري براي به همراه داشتن اين تعاويذ بوده اند. در اين پژوهش به كمك روش اسنادي و مشاهدات زيورآلات موجود، تلاش شده تا به واكاوي معاني تعويذ در اعتقادات و باورهاي مردم قاجار پرداخته شود و كاركرد آن به عنوان عنصري تاثيرگذار در زندگي مردم قاجار، مورد بررسي قرار گيرد و در نهايت از دل باورها، جايگاه آنها به مفهومي فراتر از يك عنصر عادي نمايان گردد. از مهمترين نتايج اين تحقيق، شناخت آرمان هاي اعتقادي مردم دوره قاجار و درك كاربرد تعاويذ از طريق مطالعه بر روي زيورآلات است كه شامل جعبه هاي قرآن و انگشتري ها مي باشد كه در داخل جعبه هاي قرآن و يا روي سنگ انگشتري ها نام ائمه، اذكار و ادعيه هايي بوده كه به اين نحو تجلي از مذهب، اعتقادات و قدرت هاي فرامادي نمايان شده است.