مدل سازي فرآيند تبديل متان با بخار واحد آمونياك پتروشيمي كرمانشاه به منظور بررسي اثر پارامترهاي عملياتي

ارائه ي يك مدل با فرضيات و شرايط عملياتي مناسب دربرگيرندهي عوامل مؤثر و كليدي در خصوص پديده هاي انتقال و نفوذ اجزاء در طول فرآيند، مي تواند جهت بهينه كردن فرآيند و سيستمهاي عملياتي آن و همچنين عيب يابي عملكرد راكتورهاي ريفرمر نقش بسزايي ايفا كند. در اين پژوهش يك مدل رياضي به منظور توليد گاز سنتز به وسيله ي فرآيند ريفرمينگ متان با بخار در يك راكتور كاتاليستي بستر ثابت، پر شده با ذرات كاتاليست، ارائه شده است. مدل ارائه شده يك مدل شبه همگن يك بعدي شامل معادله ي انتقال جرم، انرژي و معادله ي ارگان جهت بررسي افت فشار سيستم و همچنين سينتيك هاي غيرخطي واكنش ها مي باشد. با انجام آناليز حساسيت دما، فشار، دبي خوراك ورودي و دبي بخار ورودي به بررسي مقدار متان خروجي از راكتور پرداخته شده است. نتايج بدست آمده نشان مي‌دهد كه به ترتيب افزايش دما، كاهش جريان خوراك، افزايش جريان بخار و كاهش فشار بيشترين تاثير را بر كاهش مقدار متان خروجي دارند. بررسي نتايج نشان مي دهد كه با افزايش دماي راكتور به اندازه‌ي 10% و 5% كه برابر4/917 و 7/875 سانتيگراد مي‌شود، كسر مولي متان خروجي از037/0به 013/0 و023/0 مي‌رسد. همچنين، با افزايش دبي بخار به اندازه‌ي 10% و 5% كه برابر 7/5408 و 5163 كيلو مول بر ساعت مي‌شود كسر مولي متان خروجي از 037/0 به 031/0 و 034/0 مي‌رسد.