تخمين تراوايي در چاه هاي فاقد مغزه در يكي از مخازن كربناته جنوب كشور با استفاده از مفهوم واحدهاي جريان هيدروليكي و مقايسه اين روش با روش هاي تجربي(سازند سروك)

يك واحد جريان هيدروليكي، مربوط به حجمي از سنگ مخزن است كه به طور عمودي و جانبي پيوسته بوده و قابل پيش‌بيني باشد و خصوصيات زمين‌شناسي و پتروفيزيكي تاثيرگذار بر روي جريان سيال در درون آن ثابت است و به طور مشخص از ساير حجم‌هاي سنگ متفاوت مي‌باشد. هدف از بررسي ويژگي‌هاي مخزني، مشخص كردن توزيع شاخص‌هاي پتروفيزيكي مانند، تخلخل، تراوايي و درجه اشباع مي باشد. در اين مطالعه از روش شاخص منطقه جرياني (روش K-means و SSE) براي تعيين تعداد واحدهاي جريان هيدروليكي و تخمين تراوايي در چاه هاي فاقد مغزه استفاده شده است. سپس با استفاده از شاخص ميانگين مربوط به هر واحد جرياني، براي كل داده‌ها، تراوايي جديدي محاسبه شده كه از نظر دقت بسيار به تراوايي مغزه نزديك مي باشد. سپس بر اساس داده هاي موجود، تراوايي با استفاده از روش هاي تجربي ( در اكثر روش هاي تجربي بكاربرده شده در اين پروژه ضريب همبستگي حدود 0.50 ( و در روش SSE ) 0.90) حاصل شده است. در نهايت با مقايسه تراوايي حاصل از روش هاي تجربي و روش شاخص منطقه جرياني، به اين نتيجه مي رسيم كه در مخزن مورد مطالعه روش شاخص منطقه جرياني، روش مناسبي براي تعيين تراوايي در چاه هاي فاقد مغزه مي باشد، لذا جهت محاسبه تراوايي در چاه فاقد مغزه از روش SSE استفاده نموديم كه ضريب همبستگي تراوايي در چاه فاقد مغزه 0.75 حاصل شد كه نتيجه حاصل شده نشان از دقت بالاي روش استفاده از شاخص منطقه جرياني مي باشد.