بررسي نگرش دستياران پزشكي در خصوص سرقت ادبي در دانشگاه علوم پزشكي شيراز

مقدمه دوره دستياري گامي مهم در توسعه علمي و حرفه اي پزشكان 5به شمار مي رود. دانشگاه علوم پزشكي شيراز در جهت توانمندسازي حرفه اي دستياران در بدو ورود به دوره دستياري، اقدام به برگزاري كارگاه هاي آموزش حرفه اي گرايي نمود. يكي از مباحث مهم در اين دوره روش پژوهش و آشنايي با مفاهيم سوء رفتار علمي، اخلاق نشر و سرقت ادبي بود. اين مطالعه با هدف بررسي نگرش دستياران پزشكي در خصوص سرقت ادبي در دانشگاه علوم پزشكي شيراز انجام شده است. روش بررسي اين مطالعه از نوع مداخله اي است. جامعه پژوهش را كليه شركت كنندگان در دوره آموزش دستياري جديدالورود تشكيل مي دادند كه با مشورت مشاور محترم آماري دانشگاه و به دليل محدوديت جامعه از روش سرشماري استفاده گرديد. در اين مطالعه از پرسشنامه اي پژوهشگر ساخته كه روايي آن توسط اساتيد هيات تحريريه نشريات دانشگاه و پايايي آن با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ 8% = α تائيد گرديد. اين پرسشنامه در دو بخش سوالات دموگرافيك و اصلي در خصوص مصاديق و تعاريف سرقت ادبي در دو مرحله پيش آگهي و پس آگهي در ميان شركت كنندگان دوره توزيع گردد. تجزيه و تحليل داده هاي آماري با استفاده از نرم افزارهاي SPSS ورژن 21 و آزمون هاي آماري توصيفي- تحليلي انجام گرديد. يافته‌ها 196 نفر از دستياران جديد الورود در اين دوره شركت نمودند كه از اين تعداد 113 (6/%57) زن و 83 (3/%42) مرد بودند. نتايج اين مطالعه نشان داد كه بين نگرش دانشجويان نسبت به مصاديق سرقت ادبي و رفتارهاي علمي – پژوهشي خودشان همبستگي معناداري وجود دارد. همچنين دانشجويان عمده ترين مشكلات خود را به ترتيب در زمينه هاي اضافه كردن نويسندگان نامرتبط (3/%52) داده سازي (4/%25) و تفسير مشكوك داده ها (3/%22) گزارش نموده بودند. نتيجه‌گيري با توجه به يافته‌هاي حاصل از اين مطالعه شيوع غافلگير كننده سرقت ادبي در پزشكان نشان مي داد همچنين همبستگي بين نگرش و سوء رفتار علمي شركت كنندگان نشانگر آن بود كه ايجاد آگاهي در خصوص مصاديق سرقت ادبي در بدو ورود دستياران به دانشگاه مي تواند دركاهش بروز سوء رفتارهاي علمي همچون سرقت ادبي درآينده حرفه اي آنان موثر باشد.