تحليل عوامل موثر بر استناد در مقالات حوزه پزشكي عمومي و داخلي ايران

مقدمه استناد به عنوان شاخص مهمي در ارزيابي توليدات علمي و پژوهشگران به كار مي‌رود كه عوامل متعددي بر آن اثر مي‌گذارد. مقاله حاضر، به شناسايي عوامل موثر بر استناد به مقالات حوزه پزشكي داخلي و عمومي ايران پرداخته است. روش‌ بررسي پژوهش حاضر از نوع كاربردي است كه به روش توصيفي و استنباطي و با استفاده از آزمون‌هاي آماري، به بررسي و شناسايي عوامل موثر بر استناد مقالات نمايه شده ايران در گروه موضوعي پزشكي عمومي و داخلي تا پايان سال 2017در پايگاه Web of Science مي پردازد. يافته‌ها نتايج پژوهش بر اساس تحليل رگرسيون چندمتغيره به روش گام به گام نشان داد كه متغيرهاي مستقل تعداد نويسندگان، تعداد سازمانهاي همكار، طول مقاله، مدت زمان گذشتن از انتشار، طول چكيده، تعداد كشورهاي همكار، تعداد كلمات كليدواژه، نوع مدرك و تعداد كيورد پلاس در سطح اطمينان 99 درصد با متغير وابسته (تعداد استنادات دريافتي) ارتباط معناداري دارند. همچنين مشخص شد كه نوع ارتباط متغيرهاي مدت زمان انتشار مقالات، تعداد صفحات (طول مقاله)، تعداد كشورها، كيورد، كيورد پلاس و تعداد نويسندگان با استنادهاي دريافتي از نوع مستقيم است. متغيرهاي مدت زمان انتشار و طول مقالات به نسبت ساير متغيرها به صورت معناداري استنادهاي دريافتي را پيش‌بيني مي‌كنند. نتيجه‌گيري با توجه به يافته‌هاي پژوهش پيشنهاد مي‌شود در راستاي كسب استناد بيشتر، پژوهشگران در نگارش مقالات به صورت همكاري با نويسندگان بين‌المللي و چند مركزي اقدام كنند. همچنين نگارش مقالات مروري و انتخاب عنوان و كليدواژه مناسب نقش مهمي در افزايش استناد دارند.