رابطه نظريه صرفه با اراده تكويني الهي بر همانند ناپذيري قرآن

بيشتر قرآن پژوهان وجه اعجاز قرآن را به ذات قرآن منتسب دانسته، به ويژگي‌هايي چون اعجاز بياني، هماهنگي، اخبار غيبي، تشريعي و... به عنوان وجوهي از اعجاز قرآن اشاره كرده و در رد نظريه صرفه كوشيده‌اند. در مقابل، گروهي به صرفه گراييده اند. برخي از دانشوران نيز بدون انتخاب يا رد نظريه صرفه از آن به عنوان يكي از وجوه اعجاز قرآن ياد كرده اند.در اين مقاله ابتدا مفهوم صرفه تبيين شده در ادامه ضمن بررسي نظريه صرفه دلايل موافقان و مخالفان مورد بررسي قرار گرفته و نتيجه گرفته ايم، منظور بسياري از پيروان صرفه، اراده تكويني الهي بر صرف و بازگرداندن مردم از معارضه با قرآن به سلب انگيزه‌ها يا سلب ابزار معارضه يا سلب اراده معارضان است. صرفه به معناي اراده تكويني الهي، مناسب ترين وجه براي اثبات همانندناپذيري قرآن است و اشكالات بر نظريه صرفه، بر مفهوم ياد شده وارد نيست و بدون پذيرش صرفه به اين معنا ساير وجوهي كه به عنوان وجه اعجاز برشمرده اند، نمي‌تواند همانند ناپذيري جاودانه قرآن را تضمين كند.