حمايت از حريم خصوصي در فضاي وب در پرتو قانون اروپايي حمايت از داده‌هاي شخصي و نظام حقوقي ايران

Privacy in Web Space Based on General Data Protection Regulation (GDPR) and Iran Laws

تجارت الكترونيكي كه خود نتيجه پيشرفت هاي فناورانه است بر تمامي جنبه هاي زندگي بشر تاثير گذاشته و چالش هاي حقوقي مختلفي بويژه در حوزه حريم خصوصي و نقض داده هاي شخصي افراد در پي داشته است. امروزه فضاي سايبر ابعاد مختلف داده‌هاي شخصي نظير اطلاعات ژنتيكي، هويتي، فيزيولوژيكي، رفتاري و اعتقادي را مورد هدف قرار داده است تا با جمع‌اوري آنها بتواند به پايش ها و برنامه‌ريزي هاي سياسي، اقتصادي و اجتماعي دست يابد. در مقابل، متوليان سياست تقنيني در بيشتر جوامع مقررات متنوعي را در راستاي حمايت از حريم خصوصي و داده هاي شخصي افراد تدوين و تصويب نموده اند كه بررسي آنها حاوي رهيافت هاي سودمندي در پاسخگويي به چالش هاي حقوقي مرتبط با حريم خصوصي است. اينكه آيا اين قوانين مي توانند از نقض حريم خصوصي در فضاي وب جلوگيري كنند، يا اينكه آيا عصر ديجيتال، پايان حريم خصوصي و داده هاي شخصي است، از مواردي است كه نياز به بررسي و تحليل دقيق حقوقي دارند. از اينرو در مقاله حاضر مهم ترين حمايت‌هاي قانوني از حريم خصوصي بر اساس مقررات GDPR و قوانين ايران مورد ارزيابي قرار مي‌گيرد و جنبه هاي مختلف حريم خصوصي و حمايت از آن بصورت توصيفي- تحليلي مورد بررسي قراردهد و در نهايت پيشنهادات و راه حل هاي لازم براي حمايت هرچه بيشتر از آن را ارائه كند. در نتيجه‌ي اين تحقيق، با بررسي مقايسه اي قوانين GDPR و نظام حقوقي ايران چنين تحليل خواهد شد كه قوانين ايران نياز به روزآمدي بيشتري نسبت به پيشرفت‌هاي عصر ديجيتال داشته و همچون اتحاديه اروپا بايد به تدوين قوانين سختگيرانه براي حمايت هرچه بيشتر از حريم خصوصي اقدام كند اين در حالي است كه در هيچ يك از قوانين بررسي شده تعريف جامع و منسجمي از داده‌هاي شخصي وجود ندارد و اين خلاء در قوانين ايران بايد مورد بررسي قرار گيرد، همچنين براي حمايت از حريم خصوصي و داده‌هاي شخصي در فضاي گسترده وب از طريق تدوين قوانين منطبق با پيشرفت هاي فناورانه امكان پذير است و مي‌توان پيش‌بيني كرد كه حريم خصوصي از اين منظر دوران جديدي را تجربه مي‌كند.