شماره ركورد كنفرانس :
4859
عنوان مقاله :
استفاده از روش‌هاي تصحيح خودكار كد به‌منظور ارتقاي قابليت نگهداري نرم‌افزار
عنوان به زبان ديگر :
An Automatic Refactoring Approach to improve Software Maintainability and Flexibility
پديدآورندگان :
شهيدي مهنوش m_shahidi@iust.ac.ir دانشگاه علم و صنعت ايران , صاحب نسق رعنا r_sahebnassagh@iust.ac.ir دانشگاه علم و صنعت ايران , آشتياني مهرداد m_ashtiani@iust.ac.ir دانشگاه علم و صنعت ايران
كليدواژه :
بوي كد , بازسازي كد , سيستم‌هاي فازي , الگوريتم‌هاي ژنتيك , مدل‌سازي گرافي
عنوان كنفرانس :
پنجمين كنفرانس بين المللي وب پژوهي
چكيده فارسي :
يك نرم‌افزار خوب بايد حاوي ويژگي‌هاي مشخصي ازجمله انعطاف‌پذيري و قابليت نگهداري بالا باشد. رعايت درست اصول شي گرايي ازجمله روش هايي است كه ما را به نوشتن نرم‌افزار انعطاف‌پذيرتر و بهتري وادار مي‌كند. برنامه‌نويس‌ها سعي بر استفاده از اين اصول دارند اما گاهي به خاطر كمبود وقت، هزينه، سهل‌انگاري و موارد ديگر در رعايت كامل اين اصول بي‌توجهي مي‌شود و باعث ايجاد ساختارهاي پيچيده و گاه مشكل‌زا در كد مي‌شوند و انعطاپذيري نرم افزارها را به شدت كاهش ميدهند. توجه به اين موضوع كه در نرم افزارها خصوصا نرم افزارهاي تحت وب، نيازهاي كاربران دائم در حال تغيير است، باعث شده كه توجه محققان به افزايش انعطاف پذيري برنامه ها معطوف شود. اغلب اين ساختارها نامناسب مشخصات شناخته‌شده‌اي دارند كه مي‌توان پس از شناسايي، با كمك روش‌هاي بازسازي كد، تصحيح شوند. در اين تحقيق، روشي خودكار براي شناسايي چند ساختار نامناسب در كد ارائه گرديده و سپس اين ساختارها به‌صورت خودكار تصحيح مي‌شوند. براي شناسايي ساختار نامناسب موجود در برنامه‌ها از مدل گرافي، استفاده‌شده است. در ادامه با استفاده از تركيب سيستم فازي و الگوريتم ژنتيك، برنامه موردنظر بازسازي‌شده است. درنهايت روش پيشنهادي روي دو نرم‌افزار JUnit و Ganttprojectآزمايش شده و نتايج به‌دست‌آمده با ابزار IPlasma مقايسه شده است. به‌طور ميانگين بيش از 86.36 درصدِ كلاس‌هاي تشخيص داده‌شده در روش پيشنهادي با IPlasma مطابقت داشته و اين روش بيش از 93.5 درصد كلاس‌ها را به‌درستي بازسازي كرده است.
