مدل‌سازي ميدان جابجايي نقاط سطح ورق‌هاي فولادي در فرآيند شكل‌دهي به روش گرمايش القايي

در فرآيند گرمايش خطي، منبع گرمايش، در راستاي خطوط ويژه‌اي روي سطح ورق، آن را گرم كرده و پس از هر بار گرمايش، سطح ورق تا حدودي به سطح نهايي نزديك مي‌شود. محققان با فرض دوبعدي بودن تغيير شكل، به دنبال رابطه‌اي بين متغيرهاي فرآيند با خيز و زاويه‌ي خم ورق بوده‌اند. در اين تحقيق، سعي شده است با مدل‌سازي ميدان جابجايي نقاط سطح ورق، هندسه واقعي سطح تغييرشكل‌يافته (سطح مياني) پيش‌بيني گردد. براي تامين داده‌هاي لازم براي مدل‌سازي، از شبيه‌‌سازي‌هاي عددي و الگوريتم ژنتيك استفاده شده است. با توجه به مزاياي گرمايش القايي، كويل القايي فركانس بالا به عنوان منبع حرارت در نظرگرفته شده است. نتايج نشان داد فرض درجه دو بودن سطح مياني، براي منطقه‌ي گرمايش فرض خوبي است اما براي مناطق دورتر، باعث افزايش خطاها مي‌شود. لذا ضمن تاييد تجربي و نظري دوانحنايي شدن سطح منتجه، انحناء ورق در فاصله‌اي از مركز گرمايش به خصوص عمود بر راستاي گرمايش، به سمت لبه‌هاي ورق به مراتب كمتر از منطقه گرمايش مي‌باشد.