بررسي آزمايشگاهي مقاومت به لهيدگي موضعي لوله هاي خطوط انتقال آب آسيب ديده تعمير شده با رزين پلي استر تحت فشار داخلي متغير

در اين مقاله، فرآيند فرورفتگي موضعي لوله‌هاي آسيب‌ديده خطوط انتقال آب آشاميدني، كه توسط رزين پلي‌استر تعمير شده‌اند و تحت فشار داخلي قرار دارند، به روش آزمايشگاهي بررسي مي‌شود. بدين منظور، يك عيب مكانيكي در جداره لوله، ماشينكاري و سپس، بخش آسيب‌ديده لوله، توسط رزين پلي‌استر تعمير مي‌شود. در ادامه، جهت تزريق آب درون لوله و ايجاد فشارهاي مختلف در هر تست، لوله دو سر مسدود به يك مدار هيدروليك از پيش طراحي شده، متصل مي‌شود. سپس، نمونه تحت فشار داخلي مشخص، بصورت جانبي، درون دستگاه تست يونيورسال بين يك صفحه صلب تخت و يك پانچ استوانه‌اي قرار مي‌گيرد. با اعمال نيروي جانبي بر جداره نمونه‌ها، تست فرورفتگي موضعي در شرايط شبه استاتيكي انجام مي‌شود كه تا زمان بروز اولين آثار نشتي در محل تعمير شده لوله، ادامه مي‌يابد. در هر تست، فشارهاي داخلي اوليه و نهايي، الگوي تغييرشكل نمونه، جابجايي نهايي پانچ، نيروي نهايي و ميزان جذب انرژي جنبشي، اندازه‌گيري مي‌شود. آزمايش‌ها نشان مي‌دهند، با افزايش فشار داخلي اوليه، مقادير جابجايي پانچ، بيشينه نيروي جانبي اعمالي و جذب انرژي جنبشي كاهش مي‌يابد. پژوهش حاضر نشان مي‌دهد، از رزين پلي استر داراي گواهي «قابل استفاده براي آب آشاميدني» مي‌توان براي تعمير لوله‌هاي داراي فشار داخلي تا 30 بار استفاده كرد.