بررسي فرايند برنيشينگ برروي مقاومت به خوردگي فولادهاي كم كربن با استفاده از تكنيك امپدانس الكتروشيميايي (EIS)

خوردگي به طور كلي به صورت از بين رفتن مواد به علت واكنش با محيط تعريف مي شود. پديده خوردگي در فلزات طبق تعريف، واكنش شيميايي يا الكتروشيميايي بين فلز و محيط اطراف آن مي باشد كه به تغيير خواص ماده منجر خواهد شد. گرچه فرآيند خوردگي اجتناب ناپذير است ولي مي توان با انجام فرآيندهايي ميزان خوردگي را به مقدار قابل توجهي كاهش داد. جهت كاهش پديده خوردگي در اين تحقيق، فرآيند برنيشينگ بر روي مقاومت به خوردگي فولاد كربني ck45 مورد بررسي قرار گرفته است. نمونه هاي برنشينگ شده و ماشينكاري شده جهت انجام تست خوردگي در شرايط بهينه توليد شده است. جهت يافتن شرايط بهينه از بين پارامترهاي ماشينكاري آزمايش كيفيت سطح بر روي نمونه هاي برنشينگ شده انجام شد. كيفيت سطح 0.113 Ra=ميكرومتر در نمونه هاي برنشينگ شده با شرايط ماشينكاري، سرعت اسپيندل 1200 دور بر دقيقه و ميزان پيشروي 0.1 ميليمتر بر دقيقه بدست آمده است. آزمايش طيف سنجي امپدانس الكتروشيميايي بر روي نمونه هاي بدست آمده انجام شد. همچنين جهت مشاهده بهتر سطوح خورده شده تصاوير ميكروسكوپ الكتروني روبشي در محلول كلريد سديم 3.5 درصد تهيه شده است. نتايج نشان داد افزايش مقاومت به خوردگي نمونه هاي برنيشينگ شده در مقابل پالس هاي ارسالي در تست خوردگي امپدانس الكتروشيميايي (EIS) نشان از تاثير اين فرآيند بر فولادCk45 است. سطح صاف و عاري از خلل فرج در سطح نمونه ها از عوامل تاثير گذار بر افزايش مقاومت به خوردگي فولاد مي باشد. و لذا نمونه-هايي كه در شرايط بهينه با صافي سطح Ra=0.113 ميكرون، برنشينگ شده اند، نمودار نايكويست گسترده تري دارند. و اين بدين معناست كه مقاومت در برابر خوردگي بيشتري نسبت به ساير نمونه ها دارند. كه نتايج حاصله از منحني نايكويست نشان از افزايش 20 درصدي نمونه هاي برنيشينگ شده نسبت به نمونه هاي ماشينكاري شده در آزمايش خوردگي دارد.