بهينه سازي پارامترهاي فرايند ماشينكاري تخليه الكتريكي(EDM) در ماشينكاري كاربيد تنگستن-كبالت (WC/6%Co) به كمك الگوريتم اجتماع ذرات(PSO)

كاربيد تنگستن-كبالت با توجه به دارا بودن خواصي مانند مقاومت در برابر ساييدگي و حفظ استحكام در دماهاي بالا يكي از موادي است كه براي ساخت ابزارهاي ماشينكاري در صنعت به طور معمول استفاده مي شود. بدين منظور ماشينكاري اين مواد توسط فرايند هاي ماشينكاري سنتي مشكل، پر-هزينه و يا غير ممكن مي باشد. فرايند تخليه الكتريكي يكي از فرايندهاي غير سنتي است كه توسط آن مي توان فلزاتي با سختي بالا و حتي بعد از عمليات سختكاري را نيز ماشينكاري كرد. بدين منظور در اين مطالعه فرايند تخليه الكتريكي كاربيد تنگستن-كبالت (WC/6%Co) مورد مطالعه قرار گرفت. در اين پژوهش مدل فازي براي مدلسازي پارامترهاي نرخ براده برداري، نرخ فرسايش ابزار و زبري سطح پياده سازي گرديد و با استفاده از نتايج تجربي، مدل مورد صحت سنجي قرار گرفته و خطاي آن در پيش بيني پارامترها بدست آمد. مقدار خطاي مدل فازي در پيش بيني نرخ براده برداري 1/58 درصد، در پيش بيني نرخ فرسايش ابزار 0/49 درصد و در پيش بيني زبري سطح 7/74 درصد به دست آمد كه در مقايسه با روش پاسخ سطح درصد خطاي كمتري دارد. سپس با استفاده از الگوريتم اجتماع ذرات پارامترهاي مورد نظر بهينه سازي گرديد كه نشان داد با انتخاب پارامترهاي صحيح فرآيند، امكان بهبود پارامترها وجود دارد. مقدار بهينه به دست آمده براي زبري سطح برابر با (µm) 854/2 و براي نرخ براده برداري برابر با (mm3/min) ۳78/۰ و نرخ سايش ابزار (mm3/min) 0/0049 مي باشد كه از بهترين مقدار به دست آمده توسط آزمايش هاي تجربي بهتر مي باشند.