بررسي و مطالعه اثرات پارامتر هاي درسينگ چرخ سنگ بر قابليت سنگ زني غلتك هاي پشتيبان فولادي

سنگ زني يكي از اصلي ترين فرآيندهاي توليد است. اكثر قطعه هاي صنعتي براي عملكرد مناسب نياز به كيفيت سطح بالا دارند. يكي از پارامترهاي تاثيرگذار در كيفيت سنگ زني، چرخ سنگ مي باشد. به منظور دست يابي به بهترين شرايط سطح چرخ سنگ بايد پارامترهاي تيزكني (دِرِسينگ) آن به خوبي تنظيم شوند. در اين پژوهش يك مطالعه آزمايشگاهي براي بررسي و مطالعه اثرات پارامترهاي فرآيند درسينگ مانند سرعت چرخ سنگ، سرعت پيشروي و عمق بار بر قابليت سنگ زني غلتك هاي پشتيبان فولادي مانند نيرو و زبري سطح انجام شد. در ابتدا عمليات درسينگ بر چرخ سنگ انجام وكيفيت آن روي سطح قطعه كار در قبل و بعد از عمليات سنگ زني مورد مقايسه قرار گرفت. بدين منظور تعداد 15 آزمايش با استفاده از روش طرح مركب مركزي طراحي شد تا مدل هاي تجربي از خروجي ها استخراج گردد و اثرات پارامترها مورد بررسي قرار گيرد. در پايان جهت بهينه سازي همزمان نيرو و زبري سطح از روش تابع مطلوب استفاده شد. بررسي اثر پارامترها نشان مي دهد كه انتخاب سرعت چرخ سنگ در سطح سوم، سرعت پيشروي در سطح اول و عمق بار در سطح سوم سبب رسيدن به كمترين مقدار زبري سطح و نيرو مي شود.