استفاده از مواد اوليه گزانگبين در ساختار گز

بيان مسأله: گزانگبين به گروهي از شيره هاي گياهي گفته ميشود كه از طعم شيرين و ملايم برخوردار بوده و بصورت طبيعي يا در اثر گزش حشرات از اندام هاي مختلف بعضي از گياهان ترشح مي شود. گاهي اوقات نيز اين تركيب بصورت طبيعي از بعضي گياهان از طريق روزنه و شكاف هاي موجود در ساقه، برگ يا اندام ها دفع ميشود. هدف پژوهش: عمده ترين كاربرد گزانگبين، در ساخت شيريني گز به عنوان سوغات اصفهان است. گزانگبين خشك ماده اي با طعم شيرين ملايم، بوي مطبوع، ساختار جامد، شكننده و رنگ سفيد مايل به زرد است. اين تركيب در اثر گرما و رطوبت بصورت نرم و چسبنده درمي آيد. امكان تبلور گزانگبين به دليل محتواي فروكتوز بالا درآن امكان ندارد. در گذشته تركيب گزانگبين حدود 50% از فرمولاسيون گز را به خود اختصاص ميداد ولي در حال حاضر بدليل كاهش حجم اين تركيب از محصولات جانشين استفاده ميشود كه ميتوان به تركيبات گز علفي، ترنجبين، شير خشت، بيدخشت و امروزه بادكا(گلوكز مايع حاصل از هيدروليز اسيدي نشاسته) اشاره نمود. در واقع امروزه گز عرضه شده به بازار فاقد گزانگبين بدليل كاهش توليد، بهره برداري غلط اين تركيب، تغييرات اقليمي، عدم توجه به نگهداري بوته هاي گزانگبين و چراي دام ها در منطقه تحت كشت گزانگبين است. از اقدامات اساسي در راستاي جلوگيري از مشكلات توليد گزانگبين ميتوان به پرورش انبوه حشرات، رهاسازي آنها در مراتع، احياي مناطق گز خيز و كشت گياه گون در مناطق معين اشاره كرد تا ضمن افزايش حجم توليد گزانگبين بتوان اقدامات مناسبي در راستاي كاهش قيمت اين محصول فراهم نمود. روش و چگونگي انجام پژوهش: مطالعه حاضر مروري بر نقش تركيب گزانگبين در توليد گز از طريق پايگاه هاي اطلاعاتي معتبر داخلي و بين المللي دارد. يافته ها و نتيجه گيري: با توجه به اهميت گز در استان اصفهان بعنوان قطب اصلي توليد اين محصول، بنظر ميرسد اقدامات مناسبي در راستاي توليد اقتصادي اين محصول از طريق كاهش در قيمت مواد اوليه بايد انجام گيرد تا با ارائه محصولي باكيفيت و معرفي آن به بازارهاي جهاني، سودآوري اقتصادي لازم در كشورمان ايران فراهم گردد.