قهوه مي نوشم، پس هستم: كاوشي در تجارب زيسته مصرف كنندگان قهوه

بيان مسأله: مصرف قهوه در سال هاي اخير با اقبال فراواني در بين اقشار جامعه بويژه نسل جوان مواجه شده است. در اين ميان مطالعات متعددي عمدتاً با روش شناسي كمي به بررسي علل اين پديده پرداخته اند. با اين وجود واكاوي علل آن، از منظر كنشگران كمتر مورد توجه بوده است. هدف پژوهش: پژوهش حاضر با هدف درك تجارب زيسته مصرف كنندگان قهوه طراحي گرديد. روش و چگونگي انجام پژوهش: پژوهش با استفاده از روش پديدارشناسي تفسيري و نمونه گيري هدفمند و مصاحبه عميق با 12 نفر از كساني كه حداقل 10 بار در هفته قهوه مصرف مي كردند، طراحي شد. نتايج و يافته ها: مضامين محوري شامل « ژست روشنفكرانه» و « وابستگي سازنده» بود. مضامين فرعي هويت بخشي، حس تعلق، پيوند اجتماعي، رهايي از آلام، قدرت تمركز و سرخوشي را شامل مي شد. يافته ها نشان مي دهد كه كنشگران، مصرف قهوه را با دلايل اجتماعي و روانشناختي درك نموده كه متفاوت از سبب شناسي مدنظر محققان و متخصصين بوده و به همين جهت به مصرف آن ادامه مي دهند.