TPCK چارچوبي براي تلفيق فناوري در برنامه درسي علوم

بيش از دو دهه از ورود فناوري در قلمرو برنامه درسي كشورهاي توسعه يافته گذشته است و كشور ايران هم مي-كوشد تا فناوري در آموزش و پرورش و برنامه درسي را توسعه دهد. تحولات نوين در عرصه آموزش، نياز به توانمندسازي معلمان و شناخت وسيع پيچيدگي هاي تعليم و تربيت را بطور چشمگير نمايان ساخته و ضرورت افزايش دانش حرفه اي بيش از پيش احساس مي شود. توجه خاص به موضوع تربيت معلم در كشورهاي پيشرفته ناشي از اين انديشه است كه هيچ تغيير مطلوب در نهاد آموزش و پرورش صورت نمي پذيرد مگر آنكه معلمان شايسته و مستعد براي آن تربيت شوند. توسعه چارچوبTPCK به منظور آموزش مؤثر به كمك فناوري بسيار حائز اهميت است. چارچوب TPCK به عنوان تعاملي پيچيده بين سه حوزه دانش محتوا، آموزش، و فنآوري با جزئيات توصيف شده است. تعامل اين حوزه هاي دانش، هم بصورت نظري و هم عملي، دانش انعطاف پذير متنوعي را پديد مي آورد. در اين مقاله با روش توصيفي - تحليلي به نقشTPCK در آماده سازي معلمان علوم به منظور توسعه صلاحيت هاي حرفه اي و برنامه هاي درسي تربيت معلم پرداخته شده است. يافته ها حاكي از آن است چارچوب TPCK، فرصت هاي متعددي را براي ترويج تحقيق در آموزش معلمان، توسعه حرفه اي و بكارگيري فناوري معلمان، ارائه مي دهد و گزينه هايي را براي بررسي پديده پيچيده اي مانند تلفيق فناوري، به روش هايي ارائه مي دهد كه در حال حاضر به تحليل و توسعه متنهي مي شود. بنابراين به معلمان، محققان و مربي معلمان اجازه مي دهد به روش بوم شناختي، بر ارتباطات ميان فنآوري، محتوا و آموزش، مجدداً تمركز كنند.