تبيين اسرار عرفاني نماز بر مبناي ماجراي هبوط انسان

نماز كه يكي از مهمترين اعمال عبادي مسلمانان است علاوه بر ظاهر داراي باطن نيز مي باشد.حقيقت باطني نماز ارتباط وافري با عوالم قبلي انسان در قبل از ورود به دنيا و از همه مهمتر با ماجراي هبوط انسان دارد.به نحوي كه تك تك مقدمات نماز و اجزاي آن با ماجرا هاي اتفاق افتاده در عالم ذر از جمله نزديكي به شجره ممنوعه،چيدن ميوه آن، خوردن از آن و هبوط به زمين دارد. نزديكي به درخت ممنوعه در حقيقت توجه با عالم كثرت است و نماز محل عروج براي سير از كثرت به وحدت و رسيدن به مقام احديت مي باشد.لذا توجه به باطن اجزاي نماز منجر به توجه به وحدانيت الهي و در نتيجه منجر به رسيدن به قرب الهي خواهد بود. علاوه بر آن هرچقدر نماز كاملتر باشد منجر به كاهش رذائل اخلاقي گرديده و راه رسيدن به نماز كاملتر نيازمند توجه به باطن نماز مي باشد.لذا يكي از بهترين راه كاهش آسيب هاي اجتماعي و فردي فرهنگ سازي گفتمان توجه به باطن نماز خواهد بوددر اين پژوهش سعي گرديده است تا به كمك آيات و روايات مربوطه و نظر اهل عرفان از جمله امام خميني و علامه طباطبايي ارتباط ماهوي ميان نماز و ماجراي هبوط انسان تبيين گردد.