تحليل ارزشهاي زيبا شناختي ، مترقي ترين توصيه روشي در جهت تقويت كاركرد هويتي نماز

درك زيبائي ،بعنوان مقوله اي قابل درك و نه چندان قابل تعريف، قدمتي به درازاي پيدايش انسان دارد.از اينروست كه استفاده از زبان هنر وبه خدمت گرفتن آفرينش هاي زيبائي شناسانه در ترويج هر امري به پذيرش و ترويج آن در حيات انسانها كمك شاياني نموده است؛چراكه آدمي به حكم نهاد دروني اش در مقابل حقايق شكوهمند و با ابّهت ،عنان اختيار از كف داده ،شورمندانه به ستايش و كرنش در مقابل آن حقيقت مي پردازد. خداوند نيز از اين خاصيت ذاتي بشري در جاودانه سازي عبادت به مثابه غايت خلقت، بهره جسته ونماز را بعنوان رفتاري هويت بخش و مصونيت ساز ،جلوه گاه جامع ارزش هاي متعدد زيبائي شناختي قرار داده است ؛تحليل و تفسير ارزش هاي زيبائي شناختي نماز ،نظير: ساختار هندسي وموزون صورت محسوس و بيروني آن ،بيان آرايه هاي بديع زبان شناختي اذكار و اوراد ،و زيبائيهاي هاي نهفته در اسرار معنوي و عرفاني آن و همچنين اشاره به كاركردهاي زيباي روان شناختي ،جامعه شناختي ،معرفت شناختي و زيست شناختي نماز ضمن بصيرت افزائي ،دلربائي و شورانگيزي اين رفتار را افزون ،و بر بي كرانگي و والائي آن صحه اي موكّد خواهد نهاد ؛در نتيجه بر تأثيرات هويتي آن در دنياي ابزار زده و تمدن مدرن امروزي خواهد انباشت. اين هدفي است كه ما در اين پژوهش با روش تحليلي و توصيفي آن را دنبال كرده ايم.