مديريت باطله هاي معدن و دفع پسماندهاي صنايع معدني با هدف توسعه پايدار محيط زيست

پسماندها و باطله هاي توليد شده معادن و كارخانه هاي فرآوري مواد معدني كه حاوي فلزات سمي و سنگيني هستند، با ايجاد مكانيسم هايي با مواد مختلف به منابع آبي و خاكي منتقل شده و اثرات زيانبار زيست محيطي را سبب مي شوند. ايران جزء كشورهاي در حال توسعه مي-باشد و ناگزير به توسعه معادن و بهره برداري بيشتر از اين بخش ها مي باشد، لذا حجم باطله هاي توليد شده نيز روز به روز افزايش مي يابد و با توجه به اين كه محيط زيست يكي از اركان اصلي توسعه پايدار هر جامعه اي است، لذا بايد تأثيراتي كه فعاليت هاي ما خصوصاً فعاليت هاي صنعتي، بر روي محيط اطرافمان برجاي مي گذارد، را بشناسيم و جهت برطرف كردن يا كاهش آنها تلاش كنيم. در اين مقاله، سعي شده است، كه بر روي تأثيرات سوء باطله هاي معدني و نحوه مديريت باطله ها تمركز شود و راهكارهايي براي كاهش اين اثرات سوء پيشنهاد شود. ماهيت اين پژوهش، كاربردي و مبتني بر مطالعات كتابخانه اي است. ايجاد باطله خميري با درصد آب كمتر، دانسيته و ويسكوزيته بالا يكي از راه هاي كاهش خطرات احتمالي آلودگي محيط زيست و كاهش ساير مشكلات سدهاي باطله است. از راهكارهاي كاهش توليد باطله معدني مي توان به برداشت هدفمند ماده معدني با مطالعات دقيق منطقه، بيوليچينگ، اسيدشويي، استفاده از سيستم هاي زهكشي با لايه هاي رسي و لايه هاي تركيبي نفوذناپذير، ايجاد حوضچه هاي جمع آوري زهاب ها جهت نگهداري، تصفيه و بازيافت زهاب هاي آلوده، ايجاد سيستم حفاظتي و محافظت از واحدهاي ليچينگ و مكان هاي دفع باطله ها و غيره اشاره نمود. با بكارگيري روش هاي فوق مي توان توليد باطله معدني را كاهش داده و به توسعه پايدار محيط زيست دست يافت.