آلودگي هاي زيست محيطي معادن و فناوري هاي نوين كنترل آلودگي در معادن و فرآوري مواد معدني

فراوري مواد معدني نقش مهمي در مشكلات زيست محيطي از قبيل كاهش سطح جنگل¬ها، فرسايش خاك و آلودگي هوا و آب ايفاء مي كند. مسائل مربوط به مهندسي معدن را نمي توان از موضوع حفاظت زيست محيطي جدا دانست. هر مهندس يا كارگر فني در معدن علاوه بر توجه به روش هاي پيشرفته در جهت افزايش توليد و بهره وري همواره مي بايست كليه شرايط عمليات استخراجي و اكتشافي مسئله حفاظت از محيط زيست را نيز سرلوحه كار خود قرار دهد. اين مقاله از طريق مطالعه مروري- تحليلي، در نظر دارد به بررسي آلودگي هاي زيست محيطي در معادن بپردازد و پيشنهاداتي جهت كاهش اثرات زيست محيطي در معادن ارائه نمايد و فناوري هاي كنترل اين آلودگي ها را به مختصر معرفي كند. اثرات زيست محيطي اكتشاف و استخراج در معدنكاري ناشي از آلودگي صوتي در معادن روباز كه مربوط به فرآيندهاي حفاري، آتشباري و ماشين آلات استخراجي بوده و آلودگي هواي ناشي از آن نيز مربوط به عمليات حفاري، انفجار، بارگيري، حمل و تخليه و ديگر آلودگي ها، مي بايست مورد توجه قرار گيرند. علت اصلي آلودگي ها در معادن كشور نبود مسايل آموزشي مناسب در امر محيط زيست و عدم استفاده از روش ها و ابزارآلات مدرن و به روز در معدنكاري مي باشد. آلودگي منابع آب و هوا در مناطق معدني ناشي از همين عوامل و همچنين عدم مديريت مناسب در خصوص پسماندها و گازهاي توليدي است، كه مي توان با آموزش كاركنان و همچنين استفاده از ابزارآلات و روش هاي نوين مشكلات مذكور را به حداقل رساند و بهره وري را افزايش داد.