مديريت ضايعات در صنعت سنگ ساختماني: تأثير ضايعات بر مقاومت بتن

زمينه و هدف: سنگ ساختماني از جمله مصالحي است كه با توجه به گسترش روزافزون نياز بشري به ساخت و ساز مورد توجه خاصي قرار گرفته است. صنعت سنگ ساختماني را مي توان به دو قسمت معدنكاري و فرآوري سنگ ساختماني تقسيم كرد. طي فرآيند و فعاليت هاي هريك از اين بخش ها ميزان قابل توجهي از سنگ طبيعي به صورت ضايعات و غيرقابل استفاده تبديل مي شود. اين ضايعات كه سالانه حجم زيادي را شامل مي شوند، در صورت عدم مديريت و كنترل در اين صنعت، موجب وارد آمدن ميزان زيادي خسارات جبران ناپذير به انسان و محيط زيست مي شوند. در اين مقاله با مرور چند مقاله، سعي در يافتن روش مناسب مديريت اين نوع ضايعات مي شود. روش بررسي: طي سال هاي گذشته تحقيقات زيادي با توجه به اهميت موضوع ضايعات سنگ ساختماني، در اين حوزه صورت گرفته است. افراد زيادي به تحقيق و بررسي نحوه مديريت و زمينه هاي مختلف استفاده از ضايعات سنگ ساختماني پرداخته اند كه از جمله اين زمينه ها كاربرد و جايگزيني ضايعات سنگ ساختماني در توليد بتن مي باشد. در ادامه اين مقاله با گردآوري اين تحقيقات، به مرور نتايج بدست آمده از آنها پرداخته مي شود. يافته ها: استفاده از ضايعات سنگ ساختماني در صنايع شيميايي، داروسازي، كاغذ سازي، كودسازي، مصالح ساختماني، بتن و آثار هنري از جمله كاربردهايي است كه مي توان به كمك آن ها ضايعات توليد شده در صنعت سنگ ساختماني را مديريت و كنترل كرد. از مهم ترين و پراستفاده ترين زمينه هاي كاربرد دوباره ضايعات سنگ ساختماني مي توان به صنعت بتن اشاره كرد. با توجه به تحقيقات صورت گرفته در دنيا مشاهده شده است كه استفاده دوباره از اين ضايعات در بتن كارآمد، امكان پذير و سودآور مي باشد. نتيجه گيري كلي: در صورت شناخت و مديريت صحيح ضايعات سنگ ساختماني نه تنها در حفظ سلامت انسان و محيط زيست قدم بلندي برداشته مي شود بلكه براي مديران و كارخانجات فعال در اين صنعت چه بسا سودآور مي باشد.