تاثير خود مراقبتي معنوي بر كيفيت زندگي نوجوانان مبتلا به تالاسمي در بيمارستان كودكان طالقاني گنبد كاووس سال 97-1396

The Impact of spiritual self- care education on quality of life in adolescents with Thalassemia in Taleghani Children’s Hospital - Gonbadkavoos Golestan 2017-18

مقدمه: كيفيت زندگي در بيماري هاي مزمن با تغييرات نامناسب همراه است، به طوري كه اكثر بيماران به دليل شرايط خاص بيماري خود در پاره اي از ابعاد كيفيت زندگي، دچار اختلال و كاستي مي شوند. درك بيماران از نقش خود مراقبتي معنوي مي¬تواند سبب مديريت بيماري¬هاي مزمن شود. بر اين اساس، اين مطالعه با هدف بررسي تاثير آموزش خود مراقبتي معنوي بر كيفيت زندگي نوجوانان تالاسمي انجام گرديد. روش كارق: در مطالعه نيمه تجربي حاضر، 34 نوجوان 18-12 ساله مبتلا به تالاسمي مراجعه كننده به بخش تالاسمي، به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و طي 6 جلسه به مدت 60-45 دقيقه دو بار در هفته تحت آموزشمراقبت معنوي قرار گرفتند. ابزارهاي جمع آوري داده ها پرسشنامه اطلاعات دمو گرافيك و پرسشنامه كيفيت زندگي (SF-36) بود. كيفيت زندگي در دو مرحله قبل و بعد از مداخله اندازه گيري شد. داده هاي پژوهش با آمارهاي توصيفي(ميانگين، انحراف معيار و فراواني) و آمارهاي استنباطي (تي زوج ) و استفاده از نرم افزار آماري 21-SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: آزمون هاي آماري ميزان كيفيت زندگي را قبل از مداخله نشان داد. پس از مداخله ميزان كيفيت زندگي بود كه بر اساس نتايج آزمون تي زوج اختلاف معني داري را نشان داد (01/0 p ، t=-22/3 ). به طوري كه ميزان كيفيت زندگي در گروه آزمون پس از آموزش بيشتر بود. نتيجه گيري : نتايج پژوهش نشان داد آموزش خودمراقبتي معنوي تاثير معني داري در افزايش كيفيت زندگي نوجوانان مبتلا به تالاسمي دارد. با توجه به نتايج حاصل، برنامه هاي آموزش خودمراقبتي معنوي بعنوان رويكردي موثر در برنامه ريزي هاي بهداشتي براي افراد مبتلا به بيماري هاي مزمن از جمله تالاسمي پيشنهاد مي گردد.

Introduction:. Quality of life in chronic diseases is associated with inappropriate changes, so that most patients suffer from some of the dimensions of their quality of life due to their specific illness. Understanding patients from their spiritual care role can lead to chronic disease management. On this basis, this study aimed to investigate the effect of spiritual self-care education on the quality of life of adolescents in thalassemia. Method:This research is a single-group semi-experimental study on 34 adolescents aged 12-18 years old with thalassemia referring to thalassemia department of Taleghani Children s Hospital in Gonbad-e-Kavos city in 1396-97. Samples were selected through available sampling and were trained in spiritual care during six sessions for 45-60 minutes twice weekly. Data collection tools were Demo Graphic Questionnaire and Quality of Life Questionnaire (SF-36). Quality of life was measured in two stages before and after intervention. Data were analyzed using descriptive statistics (mean, standard deviation and frequency), and inferential statistics (paired t-test) and SPSS-21 software. Results: Statistical tests showed the quality of life before the intervention (13/1 ± 54/13). After intervention, the level of quality of life was 118/3 ± 139/3, which showed a significant difference based on the results of t-test (t=-22/3,p 0/01). The quality of life in the experimental group was higher after training. Conclusion: The results of this study showed that spiritual self-care education has a significant effect on the quality of life of adolescents with thalassemia. According to the results, spiritual self-care education programs as an effective approach to health planning for people with chronic diseases Thalassemia is suggested.