تاثير اختلاط خوراك و ميزان آب برگشتي بر راندمان كنسانتره آهن و كاهش ريسك اقتصادي

تهيه خوراك مناسب براي كارخانه‌هاي توليد آهن مهم‌ترين گزينه خط توليد است و در اين راستا توليد كنستانتره آهن با كيفيت مطلوب و قيمت مناسب براي خوراك‌دهي به خطوط گندله‌سازي از مهم‌ترين بخش‌هاي فرآيند توليد آهن مي‌باشد. به طور مثال در كارخانه كنستانتره اپال پارسيان سنگان خوراك تركيبي از دو توده جداگانه است كه هر كدام از اين توده‌ها شرايط فيزيكي و شيميايي متفاوت دارند. كمبود آب در منطقه سنگان و اطراف آن و مشكل پايه‌اي وجود نرمه بيش از 65% زير سايز 40 ميكرون (در گندله‌سازي نرمه كنستانتره تا ميزان 40% زير 40 ميكرون مناسب مي‌باشد) وجود دارد كه به جهت كمك به حل مشكل و كاهش ميزان نرمه با توجه به شرايط و ماشين‌آلات خط توليد كنستانتره، مسئله بررسي طرح اختلاط خوراك مورد توجه قرار گرفت تا بتوان از طريق انتخاب مناسب‌تر تركيب خوراك و در صورت امكان استفاده بهينه از آب برگشتي، به كاستن ميزان نرمه نامتناسب اقدام نمود. بهينه سازي تركيب خوراك، كاهش ريسك اقتصادي را با محاسبات اجرايي و فني دقيق به همراه دارد.