بازسازي بافت تاريخي ميراثي براي آينده با رويكرد جذب گردشگر (نمونه موردي: محله سنگ سياه شيراز)

شهرها، نمود بارز تمدن و زندگي بشري هستند و انسان در طول شكل گيري جوامع و تاريخ تمدن در مسيري گام برداشته است كه لايه لايه برهمنشيني انسان، شهر و تمدن را به همراه دارد. اگر سير اين تاريخ تحول، به بلنداي تاريخ بشري به سياق يك سفر تاريخي در نظر گرفته شود آنگاه مي توان گفت كه انسان ها تمام طول تاريخ گردشگراني در زمان بوده اند. پژوهشگر به دنبال چنين تصوري است كه به دنبال بافت هاي تاريخي شهرها به عنوان هسته هاي اوليه زندگي در شهر رفته است و به دنبال اين موضوع است كه چگونه مي توان از اين بافت ها براي جذب مجدد گردشگر بهره جست. اين مي تواند بازتابي كوتاه از بازگشت گردشي انسان به ابتدا و دريافت گذشته باشد و بازآفريني گذشته در حال براي آينده. بنابراين پژوهشگر با در نظر گرفتن متغيرهاي پژوهش كه محله، بافت و مفهوم گردشگري است با بررسي پيرامون يك نمونه مورد مطالعه (محله ي سنگ سياه شيراز)، به دنبال دريافت راهكارهايست كه در جذب گردشگر موثر باشد. براي اين منظور مطالعات را مورد تحليل و بررسي كيفي قرار داده است و در ادامه با ارائه نتايج در قالب جدول تحليلي، راهكارها كه بر محورهاي اجتماعي، كالبدي و فرهنگي ارتقاء آنها مي چرخد، ارائه كرده است. توجه پژوهشگر به اين موضوع مي تواند در راستاي ارتقاء شرايط موجود و بهبود وضع كالبدي و اجتماعي بافت مذكور، موثر باشد.