بررسي تطبيقي مولفه هاي باغ هاي درماني و تاثير آن بر معماري پايدار مراكز درماني(نمونه موردي خانه هاي سالمندان)

امروزه در دنيا مباحث زيادي در مورد درمان مسايل سالمندي از جمله مسايل روحي مطرح شده است و راهكارهاي زيادي در اين رابطه داده شده، از جمله اين روش ها، بحث باغ درماني مي باشد. متأسفانه ما تاكنون نتوانستيم از مزاياي بسيار زياد باغ درماني مانند ايجاد فرصتي براي ورزش و تمرين بدني، ايجاد فرصتي براي انتخاب كردن، خلوت گزيدن و تجربه كنترل بر محيط، ايجاد محيطي براي دور هم جمع شدن و تعامل اجتماعي در مراكز سالمندي كشورمان استفاده كنيم .خاصيت شفابخشي فضاي سبز مقوله جديدي را به دنيا عرضه داشت به نام باغ هاي شفابخش، كه عمدتاً در كشورهاي چين، ژاپن و انگلستان مورد استفاده قرار گرفته است وعلاوه بر فضاي شهري عمده ي مراكز درماني و مراقبتي را نيز شامل مي شود. لذا فقدان مراكز درماني سالمند بارويكرد درماني باغ محور در بين مراكز سالمندي ما به شدت احساس ميشود.لذا هدف از انجام اين پژوهش، تغيير ديدگاه طراحان در طرّاحي و بررسي و ارائه ي راهكارهايي در رابطه با طرّاحي فضاي سبز در مراكز درماني مي باشد، تا بتواند در ارتقاء كيفيّت محيطي بيمارستان مؤثر واقع بوده و در نتيجه باعث تسريع در روند بهبود بيماران و كاهش اضطراب در آن ها شود.