بررسي احداث پارك موزه هاي بازيافت بر ارتقاء فرهنگ بازيافت در جامعه (نمونه موردي: پارك موزه بازيافت شيراز)

مواد زائد هر يك به‌تنهايي و يا در تركيب باهم، مخل نظم و زيبايي محيط مي‌باشند. ازاين‌رو انسان تلاش مي‌كند كه اين مواد را از محيط زندگي خود دورنگه دارد. بازيافت يكي از مهم‌ترين روش‌ها براي كم كردن مشكل انواع مواد زائد است. بازيافت به معناي عبور‌ دادن ماده‌اي از سيستمي است كه اين سيستم باعث مي‌شود آن ماده دوباره مورداستفاده قرار گيرد. هدف از ايجاد پارك موزه بازيافت، فرهنگ‌سازي و ايجاد باور عمومي در زمينه بازيافت و كاهش توليد زباله، آموزش روند تفكيك زباله‌ها به‌منظور بازيافت مجدد، ترغيب دست‌اندركاران امر بازيافت، به نمايش گذاردن روند بازيافت و وسايل بازيافتي و نمايش پيامد انبوه زباله و در پي آن آلودگي بصري، زيست‌محيطي، تخريب محيط‌زيست و ارائه راهكارهاي مناسب است. ازاين‌رو مي‌توان با طراحي و اجراي پارك موزه بازيافت در شهر و نشان دادن چگونگي مراحل بازيافت و نيز سودمندي‌هاي حاصل از آن فرهنگ بازيافت را در جامعه نهادينه نمود. از سوي ديگر با فرآوري مجدد مصالح ساختمان‌هاي مستعمل و استفاده از آن‌ها در طراحي نما و طراحي داخلي پارك موزه بازيافت نيز مي‌توان فرهنگ بازيافت را در جامعه معماران نيز ارتقاء بخشيد. در اين تحقيق از روش‌هاي كمي نظير توصيفي و تحليل و محتوا استفاده مي‌شود. اين تحقيق به لحاظ شيوه جمع‌بندي اطلاعات جزء تحقيقات توصيفي است كه در آن به توصيف رابطه بين متغيرها با يكديگر پرداخته‌شده است. ابراز تحقيق پرسشنامه مي‌باشد. تحليل داده با استفاده از نرم‌افزار SPSS24 است. تحقيق در محيطي طبيعي و با حداقل مداخله پژوهشگر صورت گرفته و تحليل عوامل با استفاده از ابزار پرسشنامه انجام شد و افق زماني تحقيق مقطعي بوده است. جامعه آماري اين تحقيق و پاسخ‌هاي برگرفته‌شده از 100 نفر از شهروندان و 30 مدير در سازمان مديريت و شهرداري شيراز است. يافته‌هاي تحقيق حاكي از آن است كه ساخت پارك موزه بازيافت از تأثير قابل‌توجهي به ارتقاء فرهنگ بازيافت در جامعه برخوردار است. مردم و مديران اين تأثيرات را مثبت مي‌دانند.