نقش معمارانه خاطرات جمعي در احياي بافت فرهنگي-تاريخي در شهرسازي ايراني- اسلامي

در سالهاي اخير با توجه به تحولات سريع در ساختار كالبدي شهرها، اهميت توجه به بافتهاي فرهنگي-تاريخي بيش از پيش مشخص ميگردد. همچنين اهميت شكل گيري و حيات بافت هاي تاريخي-فرهنگي، در تداوم تاريخي، فرهنگي، اجتماعي به صورتي هماهنگ و منسجم عيان گرديده است. هويت كنوني شهرهاي امروزي در گرو توجه به بافت هاي فرهنگي-تاريخي است. بافتهاي فرهنگي-تاريخي بستر به وجود آمدن خاطرات جمعي هستند .تأثير چنين مكان هاي ماندگاري در شكل دهي به هويت فردي و اجتماعي ساكنان، در مقطعي از حيات خود بر اثر تحولات اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و در نتيجه ورود تكنولوژي هاي جديد و تراكم فضا - زمان كمرنگ شده است. پژوهش حاضر كاربردي و در عرصه دانش معماري است و روش تحقيق آن، توصيفي با تكيه بر مطالعات كتابخانهاي ، در پي آن است كه تاثير متغيرهاي خاطرات جمعي را در بافت هاي تاريخي-فرهنگي كه جايگاه كم نظير معماري ايراني-اسلامي است، مورد بررسي قرار دهد تا بدين وسيله هدف اصلي كه بقا بافتهاي قديم است، حاصل شود.