كنكاشي در نشانه هاي كارآ در پيدايش تصوير ذهني ساكنين شهر از بناهاي تاريخي (مطالعه موردي: مجموعه زنديه شيراز)

بناها و مجموعه هاي تاريخي از عناصر آشنا و هويت ساز در سيماي شهرهاي معاصر است كه به نوعي آگاهي و ادراك از هويت فضاي شهر كمك كرده فرهنگ، تاريخ، اعتقادات و بوم يك شهر را در ارتباط متقابل با ديگر در ذهن مخاطب ثبت و ضبط مي كند. آنچه اهميت اين بخش هاي تاريخي را افزون مي كند ميزان اطلاعات و محتواي سيماي شهر است كه از طريق آنها در ذهن افراد بازنمايي و ثبت مي شود. تحقيق حاضر سيماي شهرهاي امروز را بر مبناي عوامل فيزيكي و كالبدي، از عناصر و بخشهاي تاريخي آن شروع و از اين طريق به تبيين رابطه بخش هاي تاريخي شهر در شكل گيري تصويرذهني شهروندان مي پردازد. انگاره كلي تحقيق در نمونه موردي مجموعه بناهاي زنديه شيراز بعنوان يكي از فضاهاي شهري تاريخي با شيوه تحقيق تركيبي، و با راهبرد تحليل و تفسيردادها مورد مطالعه قرارگرفته است. نتايج اين پژوهش گوياي رابطه اي معنادار ميان دو معيار كالبدي و رفتاري محيط با تصوير ذهني است كه براساس قدمت، كاركرد، سلامت كالبدي و نشاط فضايي بنا بر اساس ميزان مراجعه و استفاده افراد از درجات مختلفي برخوردار است. اين رابطه در مجموعه وكيل شيراز با توجه به تنوع عملكرد، نوع چيدمان بناها در فضايي به هم پيوسته، كاركردهاي زنده و پويا و استفاده به اهداف گوناگون چون تفريح، ملاقات، خريد، و گردشگري، سبب ارائه تصويري روشن از تجربيات شخصي افراد در خاطرات و زندگي جمعي آنان شده كه منجر به شده به ايجاد تصوير ذهني شناخته شده، قابل ارجاع و باخواني ذهني از اين مجموعه تاريخي و شهر شيراز مي شود.