تاثير فضاهاي خلاق بر انگيزش هنرجويان

امروزه به دليل تغييرات جوامع بشري، اهميت و ضرورت خلاقيت به خوبي آشكار شده است. آموزش عالي در جهان امروز بخش اصلي و بنيادين هر جامعه اي به شمار مي رود. خلاقيت پديده اي اجتماعي است كه برخاسته از نيازهاي ماست كه عواملي نظير انگيزش، هيجان و عواطف و يادگيرهاي فردي در آن موثر است. خلاقيت در واقع مجموعه اي از عوامل شخصي، شناختي و اجتماعي است و مفهومي چند بعدي دارد. لذا حضور مكاني براي پرورش اين عناصر و فراهم نمودن خلاقيت در هنرستان ها ضروري است و انگيزه بخش هنرجويان خواهد بود. هنرجويان با داشتن خلاقيت و ابتكار از منابع دست يابي به اين قدرت به شمار مي روند. بنابراين، محيط و برنامه هاي درسي دانشگاه بايد به گونه اي باشد كه مانعي براي رشد و شكوفايي استعداد و خلاقيت هنرجويان نشود. هدف از اين پژوهش دست يافتن به عواملي است كه باعث افزايش خلاقيت مي شود، و رسيدن به طراحي فضاهايي خلاق در جهت افزايش انگيزش تحصيلي هنرجويان است. طراحي فضاهايي مناسب با شرايط مناسب در كلاس هاي آموزشي (كفپوش مناسب، نور مناسب طبيعي و مصنوعي، تهويه مناسب و ... ). اين پژوهش بر پايه ي تلفيق نظريات مرتبط با موضوع تحقيق در حوزه ي روانشناسي و معماري بوده، كه از روش تحليلي استفاده شده است. فاكتورهاي تاثير گذار بر محيط هاي خلاق هنرجويان استنتاج گرديده است و نتايج تحقيق بر اساس طراحي مدل، تهيه اصولي معمارانه جهت طراحي فضاهاي آموزشي خلاق انجام گرفته است.