بررسي تطبيقي ارزيابي ساكنان از تاثيرات گردشگري بر كيفيت زندگي در جوامع ميزبان ( نمونه موردي: شهر مرودشت و روستاهاي زراعي و كناره )

پژوهش حاضر با هدف مقايسه تطبيقي ارزيابي ساكنان از تاثيرات گردشگري بر كيفيت زندگي در جوامع ميزبان انجام‌گرفته است.روش تحقيق اين پژوهش بر اساس ماهيت و هدف ازجمله تحقيقات توصيفي – تحليلي بوده و نوع آن كاربردي است. بخشي از داده‌هاي تحقيق از طريق مطالعات ميداني و با ابزار پرسش‌نامه و بخشي ديگر از داده‌هاي موردنياز مانند مباني نظري از طريق روش كتابخانه‌اي به‌دست‌آمده است. جامعه مورد مطالعه ساكنان شهر مرودشت و روستاهاي زراعي و كناره مي‌باشد. نتايج تحليل‌هاي توصيفي اين تحقيق شامل آمارهاي توصيفي و نتايج تفسيري حاصل از تحليل‌هاي غير پارامتريك كي اسكور ، يو من ويتني و كروسكال واليس مي‌باشد. در رابطه باكيفيت زندگي، شاخص‌هاي ذهني مهم‌ترين شاخص عنوان‌شده توسط پاسخ‌دهندگان مي‌باشد.اين موضوع بيان‌كننده ذهني بودن ارزيابي كيفيت زندگي و تأكيدي بر آن مي ياشد. تحليل‌هاي تفسيري بيشتر براي يافته‌هاي پيشرفته تر در رابطه با نتايج فوق انجام‌گرفته است.تفاوت‌هاي به‌دست‌آمده در رابطه با فاكتورهاي استخراج‌شده كيفيت زندگي موردبررسي قرار گرفت.در رابطه با ارزيابي كيفيت زندگي تفاوت معنادار ميان دو جامه در شاخص‌هاي عيني و ذهني اقتصادي،شاخص ذهني فردي شاخص‌هاي كلي و شاخص عيني جامعه به دست آمد. عوامل متعددي بر ادراك تاثيرات گردشگري و ارزيابي اين تاثيرات در كيفيت زندگي ساكنين تأثيرگذار است. با انجام تحليل چند متغيره كروسكال واليس به اين نتيجه رسيديم كه عواملي مانند جنسيت، سطح تحصيلات، محل و مدت‌زمان سكونت، اشتغال در صنعت گردشگري و مشاركت در برنامه‌ريزي‌هاي گردشگري مي‌تواند تفاوت‌هاي معنادار را در ارزيابي كيفيت زندگي ايجاد كند.