بررسي تعامل روابط عمومي و اخلاق در رسانه هاي اجتماعي

روابط عمومي در هر سازمان پل ارتباطي ميان سازمان و جامعه است. از طرف ديگر رسانه‌هاي اجتماعي جز جدايي‌ناپذير زندگي افراد هستند و استفاده از اين رسانه‌ها مستلزم درنظر‌گرفتن اخلاق رسانه‌اي است. نگارنده در اين پژوهش تلاش دارد تا ارتباط ميان روابط عمومي و اخلاق را مورد بررسي قرار دهد. برهمين‎اساس براي متغير روابط عمومي ابعادي شامل: روشهاي روابط عمومي، شفافيت در گفتگو، نگرش اخلاقي و محيط اجتماعي- فرهنگي و براي متغير اخلاق در رسانه ابعادي شامل: نگرش كارگزاران به مسائل اخلاقي و آزادي محيط درنظر گرفته شده و مورد بررسي قرار گرفته است. اين تحقيق از نوع پيمايشي بوده و ابزار مورد استفاده پرسشنامه است و روايي آن توسط اساتيد تأييد شده ‌است. پايايي هريك از متغيرهاي تحقيق با به‌كارگيري آلفاي كرونباخ مورد ارزيابي و تأييد قرار گرفته ‌است. با استفاده از روش ضريب همبستگيِ پيرسون فرضيه‌هاي تحقيق تأييد و براساس يافته‌هاي پژوهش مشخص گرديد كه بين روابط عمومي و اخلاق در رسانه رابطه معناداري وجود ‌دارد