شاخصه هاي اخلاق اجتماعي در رسانه با تأ كيد بر نظريه تكافل اجتماعي

رسانه در دوران كنوني بر تمام ساحتهاي زندگي انسان سايه افكنده و روابط انسان را با خود، خدا، طبيعت و ديگر انسانها دستخوش تحول قرار داده است. حوزه روابط انسان با ديگر انسان‌ها يكي از مهم‎ترين حوزه‌هايي است كه رسانه قدرت تحوّل در آن را دارد. در اين پژوهش بر روش خُبرگاني در توليد شاخصههاي اخلاق اجتماعي در رسانه تأكيد شده و نگارنده با استفاده از نظريه تكافل اجتماعي به‎دنبال ساخت شاخصه‌هاي مطلوبِ رسانه اخلاقي در حوزه اخلاق اجتماعي است. نهادهاي موضوع تكافل همچون خانواده، خويشاوندان، همسايگان، دوستان و برادران ديني در چارچوب روابط غيربازاري نقش مهمي را در استقرار و تقويت جامعه اخلاقي ايفا ميكنند. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد رسانه طراز انقلاب ‌اسلامي به مدد اتكا به نظريه تكافل ‌اجتماعي، ميتواند نقش مهمي در شكل‌دهي به شاخصه‌هاي رسانه اخلاقي ايفا كند. با بررسي آيات و رواياتِ وارده در اين موضوع دانسته مي‌شود كه مهم‎ترين و كلانترين بايسته در اين حوزه عبارت است از نفي فردگرايي و ترويج فرهنگ تعاون و همياري در بستر نهادهاي موضوع تكافل. خانواده‌گرايي، خويشاوند‌محوري، حُسن‌همجواري و همسايگي، دوستي و ترابط ميان مؤمنين در جامعه اسلامي و بايدهاي و نبايدهاي هر يك از آنها، از جمله شاخصه‌هايي هستند كه رسانه‌ها به ميزان تقرّب به آنها، مي توانند مروّج و مقوّم اخلاق اجتماعي در جامعه باشند