بررسي رابطه بين سبك هاي يادگيري كُلب با اضطراب رايانه اي و نگرش به خلاقيت در دانشجويان

پژوهش حاضر به منظور بررسي رابطه بين سبك هاي يادگيري كُلب با اضطراب رايانه اي و نگرش نسبت به خلاقيّت در دانشجويان دانشگاه اراك در نيمسال اول سال تحصيلي 1396-1395 انجام شد. جامعه آماري پژوهش را كليه دانشجويان دانشگاه اراك تشكيل مي دادند كه مطابق جدول كرجسي و مورگان380 نفر از آنها با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. در اين مطالعه به منظور جمع آوري داده ها از سه پرسشنامه شامل پرسشنامه سبك هاي يادگيري، پرسشنامه اضطراب رايانه اي و پرسشنامه نگرش به خلاقيت استفاده شد. به منظور توصيف داده هاي پژوهش از شاخص هاي آمار توصيفي از جمله ميانگين، انحراف از ميانگين، انحراف معيار، واريانس و نيز براي تحليل داده ها از روش محاسبه ضريب همبستگي اسپيرمن و آزمون t مستقل استفاده شد. نتايج تحقيق نشان داد كه: الف) بين سبك هاي جذب كننده و انطباق يابنده كلب با متغير نگرش نسبت به خلاقيّت در سطح اطمينان 05/0 همبستگي مثبت و معنادار و نيز در همين سطح با متغير اضطراب رايانه اي همبستگي منفي و معنادار وجود دارد، ب) بين سبك يادگيري همگراي كلب با اضطراب رايانه اي در بين دانشجويان دختر همبستگي منفي و معنادار وجود دارد، ج) نتايج تحقيق بيانگر عدم تفاوت معنادار بين سبك هاي يادگيري و نگرش نسبت به خلاقيت در بين دانشجويان دختر و پسر و وجود تفاوت معنادار بين اين آزمودني ها در رابطه با اضطراب رايانه اي بود؛ به اين معني كه آزمودني هاي پسر از اضطراب رايانه اي بالاتري برخوردار بودند.