بررسي فقهي ابعاد مصاهره در سببيت حرمت نكاح

مصاهره، به رابطه في مابين هر كدام از زوجين با خويشاوندان طرف مقابل اطلاق مي‌شود، كه يكي از موجبات حرمت نكاح است. موارد حرمت نكاح مصاهره‌اي، در اثر وقوع هر عقد نكاحي ايجاد مي‌شود؛ و نسبت به هر دو طرف زوج و زوجه، موارد حرمت وجود دارد. در اين پژوهش قول فقهاي اماميه همراه با مستندات از قرآن، روايات، و اجماع، به روش توصيفي تحليلي بيان شده است. همچنين به نظرات فقهاي اهل سنت اشاره شده است. مطابق با فقه اماميه، نسبت به سه شخص يعني مادرزن، پدرشوهر و پسرشوهر، به محض وقوع عقد نكاح حرمت ابدي ايجاد مي‌شود. ازدواج با دخترزن در صورتي حرام ابدي مي‌شود، كه بعد از عقد نكاح دخول به زوجه صورت گيرد. حرمت خواهرزن از نوع حرمت جمعي است و نه حرمت عيني؛ يعني نمي‌توان هم‌زمان دو خواهر را به عقد نكاح درآورد. ازدواج با برادرزاده يا خواهرزاده زن، در صورتي كه بدون اذن زوجه باشد حرام است، اما با اذن او جايز است. زنا و لواط نيز موجب حرمت نكاح مي‌شود كه اين بحث از ملحقات مصاهره است. زنا با زن همسردار يا در عده رجعيه، حرمت ابدي زانيه بر زاني را در پي دارد؛ و حرمت ازدواج با دختر خاله يا دختر عمه، در اثر وقوع زنا با مادر آنهاست. همچنين براي فاعل لواط حرام است كه با مادر، خواهر، و يا دختر مفعول ازدواج كند.