پيش بيني انگيزش تحصيلي بر اساس جهت گيري مذهبي و رابطه والد-كودك در دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر پيش بيني انگيزش تحصيلي بر اساس جهت گيري مذهبي و رابطه والد-كودك در دانش-آموزان دبيرستاني شهر گنبد بود. براي رسيدن به اين هدف تعداد 400 نفر از دانش آموزان دبيرستانهاي شهر گنبد به روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شدند و پرسشنامه جهت گيري مذهبي فگين (1963)، مقياس ارزيابي رابطه مادر- كودك راس (1961) و مقياس انگيزش تحصيلي و لرند و همكاران (1989) را تكميل نمودند و نتايج با نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج يژوهش نشان داد كه جهت گيري مذهبي دروني در پيش بيني انگيزش تحصيلي دانش آموزان نقش معنادار دارد و حدود 6 درصد انگيزش تحصيلي بر اساس جهت گيري مذهبي قابل پيش بيني است. همچنين، رابطه والد-كودك در پيش بيني انگيزش تحصيلي دانش آموزان نقش معنادار دارد و حدود 16 درصد واريانس انگيزش تحصيلي را تبيين مي كند. بنابراين، مي توان با تغيير در جهت گيري مذهبي و رابطه والد- كودك، انگيزش تحصيلي را افزايش داد.