بررسي جلوه‌هاي حسي در غزليات عرفاني امام خميني(ره)

آدمي در ارتباط با پيرامون، افزون بر زبان، مفاهيم بي‌شماري را از طريق قواي پنجگانه دريافت مي‌كند. بنا به اهميت حواس پنجگانه در ادراك موقعيت‌هاي ويژه، مطالعۀ آن‌ها در متون ادبي ضروري مي‌نمايد. بدين تصور جستار حاضر برآن است تا با تكيه بر روش توصيفي-تحليلي تجليات حواس پنجگانۀ بشري را در غزليات عرفاني امام خميني(ره) بررسي نمايد وجهان‌بيني حاكم بر آن‌ها و تجربه‌هاي عارفانه و معاني ظريف نهفته در وراي تصاوير حسي اين اشعار را استخراج نمايد. بررسي داده‌ها حاكي از آنست كه تجربيات عرفاني متنوعي در قالب هم‌آميختگي حواس پنجگانه و گاه پارادوكس ميان آن‌ها به‌تصوير كشيده شده است.