مقايسه برخي از پتانسيل هاي اقليمي در استان‌هاي خراسان جنوبي و گلستان بر كشت زعفران

با بررسي عوامل هواشناسي بر عملكرد زعفران و تعيين مناطق مستعد كشت زعفران مي‌توان در راستاي توسعه كشاورزي و اقتصادي در ساير مناطق مستعد از نظر اكولوژيك و اقليمي پيشرفت زيادي نمود. در پژوهش حاضر آمار و داده هاي هواشناسي شامل درجه حرارت حداقل، حداكثر و ميانگين دما، رطوبت نسبي و ميزان نزولات جوي در شهرستان هاي زعفران خيز استان خراسان جنوبي (بشرويه، بيرجند، قائن و فردوس) و مقايسه آن با روستاي وامنان استان گلستان در يك دوره 5 ساله به همراه عملكرد زعفران در اين دوره جمع آوري و با استفاده از نرم افزار SPSS معادلات رگرسيون برآورد گرديد. پس از بررسي به عمل آمده، مشاهده شد كه عملكرد زعفران در هر چهار ايستگاه فردوس، قائن، بشرويه و بيرجند به‌طور معني داري كمتر از وامنان بود. مي‌توان نتيجه گرفت كه منطقه وامنان به دليل حداقل ميانگين دما، ميزان بارندگي ساليانه و رطوبت نسبي بالاتر و حداكثر ميانگين دماي پايين تر داراي عملكرد بيشتري نسبت به استان خراسان بوده و يكي از دلايل كاهش عملكرد زعفران در استان خراسان در اين تحقيق را عدم كاربرد داده هاي هواشناسي و اقليمي براي كشت زعفران و انجام آبياري بدون در نظر گرفتن نيازهاي دمايي و شرايط اقليمي برشمرد. در استان گلستان با توجه به بالا بودن بارندگي نسبت به استان خراسان و نيز همسو بودن زمان بارندگي با دوره رشد زعفران، مي‌توان كشت زعفران را از لحاظ بارندگي در برخي نقاط آن انجام داد، ولي از آنجا كه در طول دوره رشد به حداكثر 300 ميلي‌متر آب نياز دارد شرايط مطلوب‌تري از نظر بارندگي براي كاشت اين گياه وجود خواهد داشت.