تعيين تطبيقي كپي هاي داده در مسيريابي پخش و انتظار براساس ويژگي هاي بسته

شبكه هاي تحمل پذير تأخير نوعي از شبكه هاي موردي سيار هستند. در اين شبكه ها به دليل پراكندگي گره ها و ناپايداري پيوند مابين گره ها در هر لحظه مسير كاملي بين مبدأ و مقصد وجود ندارد. الگوي مسيريابي در اين شبكه هاذخيره، حمل وجلوراني است. پيشتر براي مسيريابي در اين شبكه ها از روش هايي همچون سيل آسا و فراگير بهره گرفته شده است كه نسبت تحويل نزديك به صد در صد دارند اما ايراد اصلي آنها استفاده بالا از منابع شبكه است. براي حل اين مشكل مسيريابي هاي ديگري مانند مسيريابي پخش و انتظار ارائه شده كه علاوه بر حل مشكل منابع شبكه، نسبت تحويل بسته ها نيز افزايش يافت، ولي مشكل اصلي همه نسخه ها، انتخاب ثابت يا تصادفي مقادير اوليه تعداد كپي هاي لازم از بسته مورد نظر جهت ارسال مي باشد، كه اين انتخاب نسبت تحويل را كاهش ميدهد. بنابراين در اين مقاله روشي تطبيقي ارائه شده كه بر اساس ويژگي هاي بسته همچون طول عمر بسته و اولويت بسته مقدار اوليه مجوزهاي ارسال براي هر بسته را تعيين مي نمايد. نتايج حااصل از شبيه سازي نشان ميدهد كه روش پيشنهادي نسبت به روشهاي مشابه ميانگين تأخير كمتر، نسبت تحويل بيشتر و ميانگين زمان بافر كمتري دارد.