استحكام دروني قدرت در نظريۀ مردمسالاري ديني

هدف اين مقاله، بررسي زمينه هاي طرح نظريۀ استحكام دروني قدرت در نظريۀ مردمسالاري ديني با بررسي ديدگاه آيتالله خامنهاي است. در نظريۀ مردمسالاري ديني، ساخت دروني قدرت به معناي ساخت و بناي توانمندي بر مبناي ظرفيتها و قابليتهاي داخلي در ابعاد مختلف سياسي، فرهنگي، اجتماعي، اقتصادي، علمي و فناوري بدون «وابستگي» به قدرت بيروني است. بر اساس اين رويكرد، استحكام ساخت دروني قدرت، توان برخورد جوامع با چالشهاي آسيبپذير است، كه منبع آن، اقتدار دروني و تحكيم ساخت داخلي قدرت در عرصههاي مختلف است. سؤال اصلي نوشتۀ حاضر اين است كه زمينههاي تاريخي و فكري نظريۀ ساخت دروني قدرت چيست و چه نسبتي بين اين نظريه و قدرت سياسي وجود دارد؟ به نظر ميرسد عواملي نظير شرايط تاريخي ايران، كه پيشينۀ هجوم بيگانگان و وابستگي به آنان را تجربه كرده بود، درك ماهيت روابط بين الملل بر مبناي نظام سلطه، برجسته كردن نصوص قرآني ناظر به استقلال و اقتدار دروني، زمينههاي لازم را براي طرح نظريۀ ساخت دروني قدرت فراهم ميسازد. در اين نوشته براي بررسي زمينه هاي طرح استحكام دروني قدرت از روش هرمنوتيك قصد كوئنتين اسكينر استفاده شده است.