بررسي پيامد هاي مالي شكست عيني كارآفرينان با تعديل گرهاي انتخاب هاي واقعي و اصل ضرر قابل تحمل

امروزه در تمامي جوامع به اهميت و نقش كارآفريني پي برده اند و اين موضوع سبب شده تا بسياري افراد به سمت ايجاد يك كسب و كار سوق پيدا كنند. همانطور كه مي دانيد هركارآفرين در كار خود ناگزير با ريسك و مخاطراتي روبرو است، به همين جهت نتيجه كارآفريني دو لبه دارد و آن عبارت است از موفقيت و شكست. اغلب كارآفرينان صرفاً به سود بالقوه نتايج كارآفريني خود فكر مي كنند و از فكر كردن به ضرر بالقوه و شكست اجتناب مي كنند، به همين دليل يا شكست سنگين تري را تجربه مي كنند و يا به دليل ترس از شكست تجربه اي از آن بدست نمي آورند. در اين تحقيق بر اساس مرور ادبيات، پيامد هاي شكست نيز به 3 بخش مالي، اجتماعي و رواني تقسيم بندي مي شوند و همچنين شكست عيني كسب و كار هم با استفاده از سنجه هاي كاهش درآمد، افزايش هزينه، كاهش بازگشت سرمايه و عدم جذب منابع مالي جديد اندازه گيري مي شود و پيامد هاي مالي عبارتند از ايجاد بدهي بلند مدت و از دست دادن درآمد شخصي و از آنجايي كه ما در اين تحقيق به دنبال بررسي پيامد هاي مالي شكست عيني كارآفرينان با تعديل گرهاي انتخاب هاي واقعي و اصل ضرر قابل تحمل مي باشيم لذا جهت توصيف ميزان اثر اين دو تعديل گر بر روي كاهش پيامد هاي هزينه مالي كه پس از شكست بوجود مي آيد از مدلسازي معادلات ساختاري استفاده كرديم و ميزان تاثير هر يك از اين دو تعديل گر را در پيامد هاي مالي شكست عيني كارآفرينان بدست آورديم. بر اساس نتايج بدست آمده تعديل گر اصل ضرر قابل تحمل به نسبت تعديل گر انتخاب هاي واقعي تاثير بيشتري بر روي كاهش پيامد هاي مالي شكست عيني كارآفرينان دارد.