مطالعه برخي اثرات تراتوژنيك توپيرامات بر جنين هاي موش سوري نژاد NMRI

از عوارض داروهاي ضدصرع در دوران بارداري افزايش ناهنجاري هاي جنيني مي باشد. در مورد نقش توپيرامات در ايجاد اثرات تراتوژنيك در دوران بارداري و بر روي اندام زايي جنين اطلاعات كاملي در دسترس نيست. از اين رو اين مطالعه به منظور تعيين شناخت دقيق ناهنجاري هاي ايجاد شده توسط داروي توپيرامات در صورت استفاده مستمر آن در زمان اندام-زايي جنين طراحي شد. در اين مطالعه تجربي 40 سر موش سفيد كوچك ازمايشگاهي نژاد NMRI به سه گروه تجربي (1، 2 و 3) و يك گروه شاهد تقسيم شدند. سه گروه تجربي، توپيرامات را به ترتيب با مقادير 50، 100 و 200 ميلي گرم بر كيلوگرم وزن بدن در روز با حجم 2/0 ميلي ليتر از روز ششم (GD6) تا روز چهاردهم (GD14) بارداري به صورت درون-صفاقي و گروه شاهد نيز در همين مدت سرم فيزيولوژي را به همان حجم دريافت نمودند. موش ها در روز 18 بارداري تشريح شده و جنين ها پس از توزين و اندازه گيري طول سري-دمي، ناهنجاري هاي اسكلتي، نقايص لوله عصبي با تكنيك رنگ آميزي آليزارين قرمز اس و آلسيان آبي و به كمك استريوميكروسكوپ تحقيقاتي بررسي شد و اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماري SPSSو بر اساس آزمون هاي آماريANOVA و LSD وسطح معني داري 05/0p مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. كاهش معني داري در ميانگين وزن بين گروه تجربي 3 و شاهد ديده شد (05/ 0p). در گروه هاي تجربي 2 و 3 ميانگين طول سري- دمي جنين در مقايسه با گروه شاهد به صورت معني داري كاهش يافته بود (05/ 0p). در هر سه گروه تجربي اختلالاتي به صورت نقايص لوله عصبي و ناهنجاري هاي اسكلتي ديده شد كه در مقايسه با گروه شاهد افزايش معني داري را نشان دادند. اين مطالعه نشان داد استفاده از داروي توپيرامات در طي مراحل اندام زايي موش نه تنها مي تواند سبب كاهش وزن و طول سري- دمي در جنيني موش شود بلكه مي تواند بروز ناهنجاري هاي اسكلتي و نقايص لوله عصبي را القاء نمايد.