توسعه و همسانه‌سازي نسل جديدي از ايمنوتوكسين هاي هوشمند موثر بر سرطان كلوركتال

سرطان كه به ترتيب دومين و سومين عامل مرگ و مير در كشورهاي توسعه يافته و در حال توسعه مي‌باشد، ناشي از رشد لجام گسيخته ي سلول‌هاي تغييرشكل يافته است. در ميان انواع سرطان‌ها، سرطان كلوركتال سومين سرطان شايع و يكي از علل عمده ي مرگ و مير ناشي از سرطان در جهان مي باشد. اين نوع از سرطان كه در نتيجه ي تجمع پيشرونده ي تغييرات ژنتيك و اپي ژنتيك حاصل مي‌آيد، با تظاهر تغيير اپي تليوم طبيعي كلون به آدنوما و سرانجام از آدنوما به كارسينوما تشخيص داده مي‌شود. درمان اين نوع بيماري از گذشته‌هاي دور مورد توجه بوده و روش‌هاي گسترده‌اي را شامل مي شود؛ با اين وجود ناكارآمدي روش هاي سنتي، توسعه روش‌هاي نوين را باعث شده است. لذا در اين تحقيق طراحي، شبيه سازي و كلونينگ سازه ي نوين ژنتيكي كدكننده ي داروي ايمنوتوكسيني موثر بر اين نوع سرطان بر اساس روش‌هاي محاسباتي پيشرفته و آزمايش‌هاي مولكولي در دستور كار قرار گرفته است. به اين منظور، سنجش بيان آنتي ژن هاي سطحي مرتبط با سرطان كلوركتال در شرايط مجازي منجر به انتخاب ERBB2 به عنوان آنتي‌ژن مناسب با بيان مطلوب در سطح سلول‌هاي سرطاني اين بافت شد. در همين راستا ضمن مدل‌سازي ساختاري اين آنتي ژن، GRB2 به عنوان ليگاند اختصاصي متصل شونده به آن تعيين گرديد. در ادامه، مدل‌سازي ساختاري توكسين PE انجام و سرهمبندي دمين‌هاي انتخابي با لينكر SSGGGGSGGGG SGGGG صورت پذيرفت. نتايج حاصل از اين سرهمبندي منجر به توليد ساختاري بهينه اي از دارو، پس از شبيه سازي آن شد. سازه انتخابي پس از تبديل و بهينه‌ كدوني سنتز و كلونيگ و غربالگري آن در آزمايشگاه صورت پذيرفت.