شماره ركورد كنفرانس :
4885
عنوان مقاله :
شناسايي گياهان دارويي شهرستان دشتي در استان بوشهر
پديدآورندگان :
جمالي حاجياني ناصر Njamali54@yahoo.com اداره آموزش و پرورش منطقه كاكي، اداره كل آموزش و پرورش استان بوشهر , رضايي آزاده rezaee@gmail.com اداره آموزش و پرورش منطقه كاكي، اداره كل آموزش و پرورش استان بوشهر
كليدواژه :
گياهان دارويي , شهرستان دشتي , بوشهر.
عنوان كنفرانس :
سومين همايش ملي علوم زيستي دانشگاه آزاد اسلامي واحد دامغان
چكيده فارسي :
شهرستان دشتي يكي از شهرستانهاي استان بوشهر و در ميانه اين استان قرار دارد. كوه خورموج با ارتفاع ۲۲۶۰ متر بزرگترين قله استان بوشهر در اين شهرستان قرار دارد. كوه مند نيز در نوار ساحلي آن و رودخانه مند و گنبد نمكي جاشك (دشتي) در شهرستان دشتي قرار دارند. شهرستان دشتي از نظر وسعت دومين شهرستان استان بوده و آب و هواي آن گرم و خشك و حداقل و حداكثر دما در طول سال از ۳- تا ۵۴ درجه متغير و ميزان بارندگي بين ۲۰۰ تا ۲۸۵ ميليمتر متفاوت است. اين شهرستان داراي سه بخش ساحلي، جلگه اي و كوهستاني است كه خاك منطقه جلگه اي اغلب شور و شني- رسي و خاك منطقه كوهستاني، شني و گاهي رسي و آبرفتي است. شهرستان دشتي يكي از قطبهاي زراعي و كشاورزي استان بوشهر ميباشد و يكي از بزرگترين توليدكنندگان گوجه خارج از فصل كشور است. همچنين از نظر توليدات گياهي تنوع بالايي دارد. همچنين داراي دشتهاي حاصلخيزي از جمله: دشت پلنگ، دشت سنا، دشت لاور، دشت باغان، دشت كاكي، دشت زال و ... مي باشد. در اين تحقيق، گونه هاي گياهان دارويي موجود در اين شهرستان در اسفند 1396 و فروردين 1397 جمع آوري و شناسايي گرديد. گياهان دارويي به دليل دسترسي آسان و هزينه كم و مهمتر از همه عدم ايجاد عوارض جانبي مورد توجه است. تعداد 41 گونه گياه دارويي متعلق به 18 خانواده جمع آوري و شناسايي شد. اطلاعات مربوط به فصل برداشت و محل رويش گياهان دارويي با مراجعه به افراد بومي مجرب و باسابقه در اين زمينه جمع آوري گرديد. از اين تعداد، بيست گونه علفي، دوازده گونه بوته اي، پنج گونه درختچه اي، چهار گونه درختي مي باشد. خانواده Asteraceae (كاسنيان) با هفت گونه گياهي و خانواده هاي Anacardiaceae (پسته ايان)، Fabaceae (بقولات) و Rhamnaceae (عنابيان) با چهار گونه گياهي داراي بيشترين تعداد گونه بود. نتايج نشان مي دهد كه وجود گياهان دارويي در هر منطقه با اقليم آن ارتباط دارد. به طوري كه برخي گياهان فقط در ارتفاعات و برخي فقط در مناطق جلگه اي رويش و رشد دارند. با توجه به اهميت گياهان دارويي، حفظ اين گونه ها نياز به برنامه ريزي دقيق كوتاه مدت و بلندمدت دارد.