ارزيابي فعاليت آنتي اكسيداني عصاره آويشن و پونه به صورت تركيبي بر ميزان پايداري روغن كنجد

امروزه به خوبي مي دانيم كه راديكال هاي آزاد در تغييرات مولكولي و جهش ژني در بعضي از موجودات زنده نقش دارند. با توجه به دخالت فشارهاي اكسيداتيو در ايجاد برخـي از بيماري ها علاقه دانشمندان به طرف تركيبات فعالي كه بتواند ميزان اين فشارها را بـه حداقل برساند جلب شده است. آنتي اكسيدان مولكولي است كه قابليت آهسته كردن يا جلوگيري از اكسيد شدن ساير مولكول ها را دارد. اكسيداسيون يك واكنش شيميايي است كه الكترون ها را از يك ماده به ماده اكسيد كننده منتقل مي كند و اكسايش عامل اصلي فساد چربي ها و روغن ها محسوب مي شود. به همين دليل آنتي اكسيدان ها براي جلوگيري از بدطعمي ناشي از اكسايش به اين محصولات اضافه مي شود. در اين تحقيق ، ابتدا ميزان تركيبات فنولي عصاره آويشن و پونه دو واريته كرونايكي و روغني به كمك حلال هاي آب، متانول 80 درصد و استون استخراج شد سپس تاثير غلظت هاي مختلفي از آنتي اكسيدان هاي رزماري و برگ درخت زيتون در سه نمونه: نمونهA : گياه پونه با سه سطح 05/0، 1/0 و 15/0، نمونه B: عصاره آويشن سه سطح 05/0، 1/0 و 15/0، نمونه C: تركيبي برابر از عصاره دو گياه با سه سطح 05/0، 1/0 و 15/0 بر ميزان پايداري روغن كنجد مورد بررسي قرار گرفت و طول دوره ي القاء به روش رنسيمت در دماهاي 120 و 150 تعيين گرديد .بر اساس نتايج حاصل، آنتي اكسيدان تركيبي انتخاب و پس از مخلوط با روغن مدت زمان ماندگاري در روغن به مدت 2 ماه در يخچال در دماي 4 درجه سانتي گراد توسط ازمون پراكسيد مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج بدست آمده نشان داد دو گياه داراي خاصيت سينرژيكي بوده و اثر آنتي اكسيداني و پايداركنندگي بهتري را دارا مي باشند